Πέμπτη, Νοεμβρίου 23, 2006

Κάποια στιγμές έχουν ανεκτίμητη αξία

Έχω ένα φωτογραφικό άλμπουμ στο σπίτι με 400 φωτογραφίες περίπου αλλά δεν το ανοίγω συχνά.
Έχει φωτογραφίες από τη λίμνη Τάνα, από τον νησάκι μέσα σε αυτή, από το Μπαχαντάρ, απ’τη Λίμνη Λαγκάνο και τα περίεργα bungalows εκεί, από παραδοσιακά Αιθιοπικά καφενεία και «ταβέρνες».
Ναι, οι φωτογραφίες αυτές είναι από ταξίδι στην Αιθιοπία. Από τις 15 μέρες μου στην γη που ακούει στο όνομα Αφρική. Στη χώρα που είναι από πολλούς παρεξηγημένη και βεβαίως outsider στα ταξιδιωτικά γραφεία. Για μένα όμως ήταν το Πάσχα του 2003, δώρο για την ορκωμοσία μου και το πτυχίο της Αγγλικής που κράτησα στα χέρια μου τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου.
Δεν τις βλέπω πολύ συχνά τις φωτογραφίες γιατί αποτελούν πλέον παρελθόν και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι εκεί δεν πρόκειται να ξαναπάω. Ήταν μαγικά τα όσα είδα και έζησα εκεί, πραγματικά. Ήταν ένα παράθυρο σε μια διαφορετική ζωή, μια φύση ανέγγιχτη, ένα τοπίο παρθένο. Ένα ταξίδι για λίγους (κατά τα λεγόμενα της Μ. Τσόκλη - που έφτασε μετά από μένα εκεί), ένα ταξίδι που μάλλον δεν περιγράφεται με λόγια, απλά το ζεις.
Χθες τυχαία βρήκα μια φωτογραφία στο National Geographic.com με τίτλο “Place of the week/ Ethiopia”.
Την φωτογραφία την ποστάρω εδώ και απεικονίζει τον καταρράκτη του Μπλε Νείλου. Αυτόν τον καταρράκτη άγγιξα τρία χρόνια πριν, στη μέση του πουθενά της Αιθιοπίας. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα σαν να κατέκτησα την κορυφή στο πιο ψηλό σημείο αυτής της γης. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα τυχερή που αντίκρισα κάτι για λίγους. Κατάλαβα εκεί, στην καρδιά της Αφρικής ότι στη ζωή τελικά ζούμε για μετρημένες στιγμές, για δυνατές συγκινήσεις. Λίγες είναι οι φορές που θα ανατριχιάσουμε με δέος μπροστά σε κάτι, αλλά το ταξίδι και μόνο τελικά, αξίζει!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο τοπίο!σαν σκηνή απο ταινία μου κάνει.Ο παράδεισος;

Cinematia είπε...

to "makis"

Πραγματικά ήταν κάτι το μαγικό.Θα μπορούσε να είναι και ο παράδεισος...