Μαρία η Callas

Δεν μπορούσα παρά να παρασυρθώ στο πολύωρο αφιέρωμα της κρατικής τηλεόρασης χθες για τη πασίγνωστη αυτή φωνή. Η Μαρία Κάλλας ταύτισε το όνομα της με την όπερα, τη φωνή αηδονιών, την έννοια της ντίβας και της σταρ.

Η Ελληνίδα (Καλογεροπούλου) γεννημένη μια κρύα μέρα του Δεκέμβρη, το 1923 στην Νέα Υόρκη από μετανάστες γονείς, κατάφερε να εμφανίζεται στις πιο φημισμένες σκηνές του κόσμου. Η πρώτη της εμφάνιση έγινε το 1938 και μάλιστα στην Αθήνα, όπου είχε μετακομίσει με τη μητέρα και την αδερφή της, μετά τον χωρισμό των γονιών της. Ως το 1945 τραγουδούσε στην Αθήνα, έπειτα επέστρεψε στο πατέρα της στη Νέα Υόρκη για μια καριέρα πραγματικά μυθική.
Προικισμένη με ιδιαίτερες φωνητικές χορδές μεσουράνησε δεκαετίες στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Το 1958 όμως προκάλεσε αμέτρητα αρνητικά σχόλια καθώς εγκατέλειψε τη «Νόρμα» στη μέση της παράστασης ανακοινώνοντας ότι αρρώστησε, αφήνοντας τον πρόεδρο της Ιταλίας και όλη την καλή κοινωνία άναυδους. Η Κάλλας αποφάσισε να μη ξανατραγουδήσει στη σκάλα για χρόνια, ενώ έκανε ένα διάλειμμα το 1959 για μια κρουαζιέρα με τη θαλαμηγό Χριστίνα.
Χάρηκε τον θαυμασμό μουσικόφιλων, βασιλιάδων και εκείνο του Ωνάση. Αγάπησε τον τελευταίο όσο κανένα άλλο άνδρα στη ζωή της και η προδοσία του της άνοιξε το δρόμο για τη πτώση της. Η Μαρία, η προσωπικότητα των συνεντεύξεων και της σκηνής, έγινε το έρμαιο του μεγιστάνα του πλούτου. Οι παραστάσεις της σταμάτησαν, η Μαρία που είχε κάποτε στα πόδια της τη βιομηχανία της μουσικής τώρα σώπαινε. Απουσίασε ως το 1964 από τα μουσικά δρώμενα, ώσπου ο Τζεφιρέλι μπόρεσε να την πείσει για την «Tosca». Ακολούθησε η «Norma» στο Παρίσι και η «Tosca» στο Metropolitan της Νέας Υόρκης. Ο Ωνάσης όμως προτίμησε τη διασημότερη κυρία της Υφηλίου εκείνης της εποχής, παντρεύτηκε τη χήρα του Κένεντι, Τζάκι. Η Μαρία έπεσε σε κατάθλιψη, μια εισπρακτικά αποτυχημένη ταινία του Pasolini «Μήδεια» προστέθηκε στο βιογραφικό της, και η Callas γίνεται πια δασκάλα φωνητικής στη Νέα Υόρκη.
Το 1974, στην Ιαπωνία η Μαρία θα δώσει την τελευταία της δημόσια παράσταση. Τον επόμενο χρόνο θα πεθάνει ο Ωνάσης και η Μαρία θα αποτραβηχτεί από τα εγκόσμια, στο σπίτι της στο Παρίσι θα ζει με τις αναμνήσεις ενός μεγάλου έρωτα. Νιώθει άχρηστη, κανείς συνάδελφος της δε θέλει να την επισκεφτεί ή να τη συμβουλευτεί. Το αστέρι μιας εποχής καταθλίβεται, μόνη, δίχως φίλους. Το 1977 η τέφρα της θα σκορπιστεί στο Αιγαίο και τα προσωπικά της αντικείμενα θα βγουν σε δημοπρασία.

Η πρόσφατη ταινία του Franco Zeffirelli, με τους Fanny Ardant και Jeremy Irons “Callas forever”, διηγείται τις τελευταίες στιγμές της καριέρας της Κάλλας. Την αγωνία της για την απώλεια της φωνής της και το ξεπέρασμα της ανασφάλειάς της.