Καλό μας Νοέμβρη και καλή ζωή

Κάθε μήνα μου αρέσει αυτό το πρώτο ποστ. Μου αρέσει που ενδίδω στο να γράψω το αναμενόμενο, αυτό το κλισέ "καλό μήνα". Είναι σαν να δίνω στους "θεατές" μου το happy end. Αφού το θέλουν και το περιμένουν, γιατί να τους το στερήσω;
Σήμερα σκέφτηκα ότι σημασία έχει τι ερμηνεία δίνουμε εμείς στις μέρες που περνούν. Αν τις δούμε "μουντές" και "άδειες" χάσαμε έναν ακόμη μήνα ζωής.
Διάβασα πρόσφατα ότι "το καλύτερο ημερολόγιο είναι αυτό της μνήμης, που το κουβαλάμε πάντα μαζί μας". Συμφωνώ και προσθέτω επίσης ότι παρόλο που η μνήμη μας στερείται την ακρίβεια μιας κινηματογραφικής κάμερας έχει άλλες χάρες. Η ανθρώπινη μνήμη ανακαλεί στιγμές, εικόνες, μυρωδιές και συναισθήματα, ομορφιές της ζωής που θα ζήλευε ο κάθε σκηνοθέτης που πασχίζει να τις μεταφέρει στο κοινό του.
Αφήνω τον Οκτώβρη στο παρελθόν με πολλές αναμνήσεις και άλλα τόσα συναισθήματα. Ξεκίνησα δουλειά και απέκτησα καινούργιους "μπόμπιρες" να με φωνάζουν "κυρία". Οι μέρες έφυγαν γρήγορα μέχρι να μπω στο νέο μου πρόγραμμα. Βοήθησα στο "στήσιμο" ενός σπιτιού με επιτυχία, πέρασα ευχάριστα τον ελεύθερο μου χρόνο βολτάροντας στη πόλη, το βουνό και τη θάλασσα. Συζήτησα με φίλες και είδαμε πολλές ταινίες. Χάρισα στον εαυτό μου ένα καλό check up και είδα ότι όσο είμαι σε φόρμα όλα μπορούν να πάνε καλά και ακόμη καλύτερα. Ο καρδιολόγος κατα την εξέταση μου είπε "Έχεις μικρή καρδιά" και εγώ γέλασα επι τόπου με την καρδιά μου, για το πως ακούστηκαν τα λόγια του. Ο γιατρός βέβαια έσπευσε να εξηγήσει: "Ανατομικά εννοώ, και αυτό είναι καλό". Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα κάτι αλλά το κράτησα για μένα. Σκέφτηκα ότι αν και μικρή, η καρδία μου είναι χαρισμένη εδώ και κάποια χρόνια. (Αυτήν έχω, αυτή μπόρεσα να δώσω γιατρέ!). Για την ακρίβεια την έταξα, και θα δοθεί με αγάπη σε έναν άνθρωπο που όμως τελικά δε θα γνωρίσω ποτέ.
Αυτές τις μέρες, όσο ο καιρός το επιτρέπει, εξακολουθώ να μετακινούμαι με το ποδήλατο και... (σσσ...μυστικό...) κλείνω τα μάτια μου για δευτερόλεπτα καθώς τιμονάρω το δίτροχό μου και νιώθω τον αέρα της εποχής να με αναζωογονεί...Είναι η στιγμή της μέρα που βιώνω την υπέρτατη ελευθερία :-)