Γάμος αλά Ελληνικά

Πολλοί φίλοι μου παντρεύονται φέτος!Μια απο αυτούς είναι και η Βίκη. Παντρεύτηκε τον καλό της Πάρη σήμερα το βραδάκι!
Με τη Βίκη είχαμε μπορώ να πω μια κοινή πορεία για πολλά χρόνια.Έτυχε να είμαστε 3 χρόνια συμαθήτριες στο Γυμνάσιο (εκεί γνωριστήκαμε) και στην Α' Λυκείου. Είχαμε αρκετά κοινά, κοινές παρέες, μαθαίναμε και οι δυο φλάουτο επι χρόνια στο ίδιο Ωδείο, και παίζαμε και στη Φιλαρμονική του δήμου μας. Κάναμε πολλή παρέα μέχρι που έφυγα 2 χρόνια (Β'+Γ' Λυκείου) με τους εκπαιδευτικούς γονείς μου στο εξωτερικό. Η Βίκη είχε στεναχωρηθεί, το ίδιο και εγώ. Κρατήσαμε όμως επαφή. Η τύχη (;) το έφερε να γίνουμε και συμφοιτήτριες στην Αγγλική Θεσ/νίκης. Είμασταν λίγο απόμακρες στην αρχή αλλά σύντομα βρήκαμε τους παλιούς μας εαυτούς και δέσαμε πάλι. Κάναμε και ως φοιτήτριες καλή παρέα. Μετά το πτυχίο όμως οι δρόμοι μας χωρίσανε και ας ζούμε πια στην ίδια πόλη. Μας έδωσε την αφορμή για επαφή ο ΑΣΕΠ 2006 (ασχετο;).Η Βίκη διορίζεται, εγώ πάω για τον επόμενο γύρω :-p. Σε στυλ να μην ξεχνιόμαστε, βρισκόμαστε, χανόμαστε...κατάλαβα όμως απόψε, πηγαίνοντας στο γάμο της ότι για κάποιους ανθρώπους τα συναισθήματά μου δεν άλλαξαν. Την είδα ευτυχισμένη και χάρηκα! Δεν ξέρω ποιοι λόγοι δυσκολεύουν την ανθρώπινη επαφή τελικά.
Σήμερα θυμήθηκα πως πάντα λέγαμε (χρόνια πριν) ότι απο την παλιά παρέα η Βίκη θα παντρευτεί πρώτη. Της εύχομαι τα καλύτερα και μόνο μπροστά της!Να είναι ευτυχισμένη κάνοντας τη ζωή που ονειρευόταν όταν μικρή μοιραζόταν τις σκέψεις της μαζί μου. Αν στον κινηματογράφο ένας γάμος δίνει στην ταινία το Happy end λίγο πριν τους τίτλους τέλους, στην πραγματικότητα που βιώνουμε συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Όσο και αν η τέχνη μιμείται τη ζωή, στην πεζή καθημερινότητά μας, ένας γάμος είναι μια αρχή πολλά υποσχόμενη! Να ζήσετε όπως ποθείτε και να κάνετε όνειρα πολλά!