Τι είναι αυτό που το λένε"ποιόητα ζωής;"

Έχετε σκεφτεί ότι κάτι όπως το πολυ-χρησιμοποιημένο 'ποιότητα ζωής' είναι για τον καθένα μας κάτι διαφορετικό; Τι σημαίνει ποιότητα ζωής;
Σίγουρα για κάποιους είναι η αφθονία των υλικών αγαθών. Θεωρούν ότι βάζουν ποιότητα στη ζωή τους με το να τρώνε σε ένα ακριβό εστιατόριο ή να κυκλοφορούν ένα ακριβό αμάξι. Ποιότητα νιώθουν άλλοι ότι είναι το χρήμα με το οποίο χαρίζεις στον ευατό σου ότι ποθεί!Άλλοι πάλι θεωρούν ότι η ποιότητα της ζωής βρίσκεται στην τέχνη. Είναι όμως μια μικρή παγίδα αυτή, διότι υπάρχουν άνθρωποι που πιέζουν στην ουσία τον εαυτό τους για να γίνουν 'μέρος των κουλτουριάριδων' και τι καταφέρνουν;Τίποτα...Αδιέξοδο αντί για διέξοδο.Διαβάζουν, ακούν, βλέπουν πράγματα που δεν τους ευχαριστούν και κυνηγούν events για να είναι απλά εκεί. Αν η τέχνη δεν μπει στη ζωή σου σαν κάτι το φυσιολογικό 'like the leaves on the tree' (όπως λέει ο J.Keats) δεν έχει νόημα.
Πριν απο περίπου έξι χρόνια, είχα διαβάσει σε βιβλίο του Κούντερα μια φράση που μένει για πάντα στο μυαλό μου "τι να περιμένει κανείς απο ένα λαό που ξυπνάει με ξυπνητήρι;". Λυπάμαι που δεν θυμάμαι τι έλεγαν οι γραμμές πριν ή μετά..
Προσπαθώ όσο μπορώ να μην χρησιμοποιώ ξυπνητήρι ..Ξεκινώ την μέρα μου με έναν ελληνικό καφέ πάντα, σε θερμοκρασία δωματίου..Δεν διανοούμαι να αγχωθώ για τίποτα πρωί πρωί. Ακόμη και κάτι να γίνει πριν φύγω, όταν ξεκινώ για τη δουλειά και ακούω ραδιόφωνο με ένα τραγούδι ξεχνιέμαι.Πετυχαίνω να βρίσκω πάντα κάτι θετικό στη δουλειά μου (απο σημαντικό ως τελείως ασήμαντο) που κάθε μέρα εμφανίζεται σαν κίνητρο για να δουλέψω. Αφαιρώ απο τη ζωή μου όσα με πιέζουν, αφήνω κάτι που μπορώ να κάνω αύριο για μεθαύριο, και είμαι ικανή να το αναβάλλω όσο μπορώ. Αντιμετωπίζω τα προβλήματα ένα ένα (ποιός νομίζει ότι λύνονται όλα μαζί;). Όσο κουρασμένη και αν είμαι,μόλις επιστρέψω στο σπίτι και κλείσω την πόρτα, όλα είναι παρελθόν. Ασχολούμαι με την τέχνη για μένα! Αρκετές φορές δεν βλέπω μια ταινία γιατί δεν είμαι σε διάθεση και δεν κρίβομαι ότι είδα pizza movie για κατανάλωση απλά. Αν δε μου αρέσει κάτι στην τέχνη θα το πώ χωρίς να φοβάμαι ότι θα με πουν απαίδευτη. Βρήκα στην τέχνη μια ποιότητα ζωής για μένα (όχι για το social status μου), έναν καινούργιο κόσμο. Όταν κοιτάζω το φεγγάρι βλέπω όνειρα, στον ορίζοντα βλέπω το μέλλον. Απολαμβάνω στιγμές ζωής, αφουγκράζομαι τους ανθρώπους. Σιγοτραγουδώ πάντα κάποια μελωδία. Χαμογελώ συχνά κατα τη διάρκεια της μέρας και δεν ξεχνώ να κάνω και τους γύρω μου να χαμογελούν..!Η ζωή είναι ένα δώρο, το κουτί ανοίγει και είναι η πρώτη χαρά. Έχει όμως και άλλα κουτάκια μέσα, άλλα μεγάλα, άλλα μικρά, γιατί να τα αφήσουμε κλειστά; Γιατί να χάνουμε τις μέρες μας γκρινιάζοντας; Είναι Κυριακή και είναι χαρά θεού σήμερα!