Η ζωή νίκησε τον θάνατο

Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα. Πήγα για καφέ με τις φίλες μου. Ο ήλιος ζέσταινε την πλάτη μου και το ευχαριστιόμουν. Η διάθεσή μου είχε αλλάξει κατά πολύ. Θες ο ήλιος, θες ο κόσμος που ξαφνικά απ’το πουθενά(;) ξεχύθηκε στον πεζόδρομο και καλοκάθισε σε όποιο café βρήκε τραπέζι; Ένα είναι σίγουρο, η διάθεσή μου φτιάχτηκε από διάφορους παράγοντες. Το σακάκι άχρηστο, ένα μακρυμάνικο βαμβακερό μπλουζάκι ήταν υπεραρκετό. Τριγύρω μου χρώματα ανοιξιάτικα, γυαλιά ηλίου και φραπές προμήνυαν καλοκαίρι. Ώρες χαλάρωσης, ψιλοκουβεντούλα, καλαμπούρι χωρίς έγνοιες και σκοτούρες για όσο τραβούσε η όρεξή μας. «Που θα πάμε μετά; Πείνασα. Πεθύμησα και θαλασσίτσα!». Χωρίς δεύτερη σκέψη βρεθήκαμε στο αμάξι και «βουρ» στην παραλία.
Δίπλα στο κυματάκι το χταποδάκι μας φάνηκε απαραίτητο. Το καλαμαράκι μαζί με τους πλούσιους Ελληνικούς μας μεζέδες «έδεσαν το γλυκό». Μπυρίτσα και φιλοσοφίες, μύρισε καλοκαίρι παιδιά!
Όταν η πείνα μας κορέστηκε, όταν το αλκοόλ κύλησε στις φλέβες μας και «μίλησε» στο μυαλό μας, αφού χορτάσαμε τον καπνό και φάγαμε και το παγωτάκι μας, περπατήσαμε στο μόλο. Η θάλασσα λάδι. Τα καΐκια στη σειρά καθρεφτίζονταν στο καταγάλανο υδάτινο καθρέφτη. Ο ουρανός γαλάζιος και ούτε υποψία ψύχρας. Πατώντας βράχο βράχο φτάσαμε στο μικρό φάρο. Ένας δεκάχρονος ψαράς καρτερούσε το σκίρτημα της πετονιάς υπομονετικά πάνω σε ένα βραχάκι.
Ψάξαμε για κοχύλια, αστειευτήκαμε με θέα τον Όλυμπο (που ΝΑΙ, είναι χιονισμένος) και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού μόλις ο ήλιος ξεθώριασε και χάθηκε στον ορίζοντα. Η ζωή νίκησε τον θάνατο. Η φύση έκανε το θαύμα της και μας χάρισε μια μέρα μοναδική! Το κρύο του χειμώνα που παγώνει κάθε χρονιά την πλάση και ίσως και τις καρδιές μας (μερικές φορές) έφυγε.
Που πήγε; Πήγε σε άλλα μέρη για να κάνει τόπο στα αποδημητικά πουλιά που πήραν τον δρόμο του γυρισμού. Τι χαρά! Κάποτε είχα διαβάσει ένα ποίημα στα Αγγλικά που πήγαινε έτσι “lalalalalalalalalalala”. Σε όλους τους στίχους, μόνο αυτό διάβαζες! Ο ποιητής με αυτό τον τρόπο όμως, που ίσως κάποιοι τον θεωρήσουν παιδικό, επικοινωνούσε τη χαρά του πολύ εύστοχα. Αν δανειστώ λίγο απ’αυτούς τους στίχους μπορώ να πω «Λαλαλαλαλαλαλα, ήρθε η άνοιξη για τα καλά» Καλό μήνα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!