Πέμπτη, Ιανουαρίου 18, 2007

Volver (2006)

O Pedro Almodóvar γύρισε πίσω μετά την «Κακή του Εκπαίδευση». Δυο χρόνια μετά από μια ιστορία αγάπης, απώλειας, πάθους και μίσους, έρχεται μια ιστορία γένους θηλυκού.
Προτιμώ για την πλοκή να αποκαλύψω ελάχιστα…
Η Σολεδάδ και η αδερφή της Ραϊμούντα είναι δυο γυναίκες της σύγχρονης Ισπανίας που μάχονται για την επιβίωση. Στο χωρίο από όπου κατάγονται, οργιάζουν οι φήμες ότι η νεκρή μητέρα τους εμφανίζεται στο σπίτι της θείας τους. Η Ραϊμούντα και η Σολε αδυνατούν να πιστέψουν κάτι τέτοιο, κάποια όμως περιστατικά δυναμώνουν τις φήμες. Όταν η μάνα εμφανίζεται στην Σόλε, μαθαίνουμε ότι έχει επιστρέψει για να τακτοποιήσει μια εκκρεμότητα.
Από τις πιο «βατές» ταινίες του Almodóvar, το «Γύρνα Πίσω» παρακολουθείται το ίδιο ευχάριστα από Αλμοδοβαρικούς και μη. Η ιστορία κυλά πολύ φυσικά περιμένοντας τη μεγάλη αποκάλυψη.
Για μια ακόμη φορά ο Almodóvar περιθωριοποιώντας τους άντρες, μας μεταφέρει σε ένα σύμπαν όπου οι γυναίκες είναι το παν. Δίνουν καθημερινά τον δικό τους αγώνα απέναντι στις οικονομικές δυσκολίες της εποχής, στη μοναξιά, στα αδιέξοδα του γάμου, μα πάνω από όλα σκέφτονται και βοηθούν τους άλλους. Διψούν για ζωή και ας κουβαλούν παιδικά τραύματα μέσα τους. Είναι έτοιμες να κάνουν πολλές θυσίες για οικεία πρόσωπα και βρίσκουν μεγάλη δύναμη εκεί που όλα καταρρέουν. Γυναικείοι χαρακτήρες ξεχωριστοί που όμως όλοι μαζί θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές πτυχές μιας γυναίκας. Η γυναικεία φύση και αλληλεγγύη στο μεγαλείο της, κρύβει οικογενειακά μυστικά και ένα φόνο, γυρίζει πίσω για μια συγνώμη, δείχνει μεγαλοψυχία και βλέπει τη ζωή αισιόδοξα. «Μαζί θα τα καταφέρουμε» λέει στην τελευταία σκηνή η Ιρενε στην κόρη της Ραϊμούντα.

6 σχόλια:

vandimir είπε...

Από τους καλύτερους Almodovar των τελευταίων χρόνων. Αυτός ο άνθρωπος ξέρει να μπερδεύει με απίστευτο τρόπο την κωμωδία με το δράμα. Και μάλιστα δίχως κανένα από τα δύο να "κλωτσάει". Ίσως να είναι ο μόνος που το μπορεί τόσο καλά στις μέρες μας.
Καλές ταινίες για το 2007.

Cinematia είπε...

to "vandimir"

Έτσι ακριβώς!Εκεί που γελάς κλαίς!Δυο αντιφατικές καταστάσεις που συνυπάρχουν όμως τόσο αρμονικά

vandimir είπε...

ΟΚ με το τεχνικό - σκηνοθετικό μέρος, αλλά δεν βλέπω γιατί το Volver είναι πιο βατό από το "Όλα για τη μητέρα μου" ή το "Λουλούδι" ή τις Γυναίκες στα πρόθυρα..." ας πούμε.

Cinematia είπε...

Δεν ξέρω, με αυτή την αίσθηση με άφησε πάντως...
Βατό σεναριακά ίσως επειδή οι χαρακτήρες του είναι πιο κοντά στους ανθρώπους που βλέπουμε καθημερινά δίπλα μας. Το μόνο αίνιγμα είναι η μητέρα και εκεί λες δεν μπορεί ο Αλμοδόβαρ να έβαλε κάτι το τόσο μεταφυσικό σε μια τέτοια ιστορία. Έτσι περιμένεις την εξήγηση και δικαιώνεσαι..

Ανώνυμος είπε...

egw pantws 8ewrw axeperasto to Todo sompre mi madre isws giati exei mia pio my8iki opsi kai pio kosmopolitiki (tenesee williams, barcelona, 8eatriko sanidi kai my8ologia tou cinema ginontai ena edw)

Cinematia είπε...

to "alps"

To "Todo Sobre Mi Madre" είχε μια άλλη ποιητικότητα,θα συμφωνήσω!Τελικά νομίζω ότι όλες οι ταινίες του Αλμοδόβαρ χαράσονται στη μνήμη του σινεφίλ για ξεχωριστό λόγο η καθεμιά...