αισθάνομαι τυχερή. Πόσοι βλέπουν όσα βλέπω εγώ; Σήμερα ήταν μια βροχερή μέρα αλλά μέχρι να τελειώσω τη δουλειά με αντάμειψε κάποιος εκεί ψηλά.
Η μια εικόνα διαδέχτηκε την άλλη και οι ψιχάλες της βροχής γέννησαν κάτι πολύ όμορφο, έναν ορίζοντα βαθύ πορτοκαλί, φόντο μοναδικό σε αυτό το φθινο
πωρινό τοπίο όπου δεσπόζουν «γήινα» χρώματα.
2 σχόλια:
Μάλιστα… κάποιος οδηγεί και βγάζει φωτογραφίες ταυτόχρονα! Αν σε πιάσει η τροχαία να τους πεις πως τις θέλεις για το blog σου! :)
Χάχα!Οντως έτσι έγινε,οδηγούσα!Τι να κάνω βρε nikola?Αφου μου άρεσε το τοπίο, δεν είναι κρίμα να χάνουμε ωραίες εικόνες απο τη συλλογή μας επειδή οδηγάμε;Ασε που δεν είχα την digital οπότε έβγαλα με το κινητό..Φαντάζεσαι σουρεάλ σκηνή;
Δημοσίευση σχολίου