Δευτέρα, Απριλίου 25, 2005

Tι είδαμε...τι χάσαμε...PART 4

Το Χωρίς Αναστολές το είδατε; Ο original τίτλος της ταινίας στα Αγγλικά είναι Wicker Park (από το πάρκο το οποίο ήταν meeting point για τους 2 εραστές) αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος προσπαθεί να μας παραπλανήσει (βλ. αφίσα σε συνδυασμό με τον «πονηρό» τίτλο). Η αναζήτηση μιας χαμένης αγάπης είναι το θέμα του Wicker Park…familiar ε; Πραγματικά δεν πρόσεξα πως πήγε σε εισιτήρια στη χώρα μας, εμένα πάντως μου άρεσε…τουλάχιστον κράτησε το ενδιαφέρον μου αμείωτο. Το μοντάζ της ταινίας και η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλά. Εξάλλου στη μη ευθύγραμμη σειρά των γεγονότων χρωστά το σασπένς της. Το πριν, το τώρα και το μετά, μπερδεύονται συνεχώς και μόνο προς το τέλος μαθαίνουν θεατής και πρωταγωνιστής την αλήθεια. Και κάτι ακόμα…εκεί που φαίνεται προβλέψιμη η εξέλιξη, εκεί ανατρέπονται όλα. Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο διότι θα σας μπούν ιδέες και δεν κάνει, καλό είναι να την δείτε χωρίς να ξέρετε πολλά ;-)

Η αγάπη πάντως δεν είναι το μόνο πράγμα που αναζητείται στο σινεμά (ευτυχώς…) Ταινία με θέμα την αναζήτηση/ απόκτηση ενός κοστουμιού έχετε δει; Το κοστούμι για μένα ήταν η πρώτη ταινία με τέτοια παράξενη αναζήτηση. Μια παρέα αγοριών σκαρφίζονται τα πάντα προκειμένου να αποκτήσουν ένα κοστούμι. Στην περίπτωσή τους τα ράσα κάνουν τον παπά και φορώντας τα καινούργια ρούχα ανεβαίνουν στην εκτίμηση των γύρω τους και κυρίως του γυναικείου πληθυσμού. Το κοστούμι είναι ένα και έτσι το φορούν εναλλάξ! Παράλληλα βλέπουμε τις προσπάθειες των φίλων για επιβίωση κάτω από άθλιες συνθήκες στο μικρό τους χωριό κάπου στη Ρωσία.

Στη μεγάλη οθόνη βέβαια δεν κυριαρχούν μόνο οι ανδροπαρέες αλλά κατά καιρούς βλέπουμε και σόλο καριέρες όπως αυτή του περίφημου Άλφι! Κορίτσια μην τρελαίνεστε, ο Τζουντ Λο ένας απλός άνθρωπος είναι όπως τόσοι άνδρες γύρω μας lol. Ο ήρωας που υποδύεται, ο Alfie δηλαδή, όχι μόνο δεν έχει παρέες αλλά και τον μοναδικό φίλο που έχει του την φέρνει με τον χειρότερο τρόπο= π***** την γυναίκα της ζωής του! (Και όχι μόνο αυτό…) Τι να σκεφτεί λοιπόν κανείς για αυτόν τον ήρωα, έναν Englishman in USA, γόης (είναι ή το παίζει;) που αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα; Καρδιοκατακτητής, αθεράπευτος γυναικάς, πλησιάζει ότι θυλικό βρει, ανεξαρτήτου φυλής και ηλικίας. Δεν τον λυπήθηκα καθόλου γιατί δεν με έπεισε για το ότι ερωτεύεται πραγματικά (κάπου προς το τέλος ) ούτε για το ότι αναθεωρεί της απόψεις του περί σχέσεων κτλπ. Σε όσες γυναικείες υπάρξεις αναστέναξαν εκείνη τη μέρα στο σίνεμα ένα σας λέω «Θα θέλατε έναν τέτοιο άντρα…με αυτό τον χαρακτήρα… μήπως να το ξανασκεφτόσασταν;»

Δεν υπάρχουν σχόλια: