Πρωταγωνιστούν:
Αυτές τις χ
ιονισμένες μέρες είδα το "Million Dollar Baby" και κάτι θυμήθηκα...Δεν ξέρω αν θυμάστε και εσείς τα σχόλιά μου για το "Kill Bill" (1&2) σε παλαιότερο post. Τελικά ποιά είναι η θέση της γυναίκας στη σημερινή "Χολλυγουντιανή κοινωνία";H Maggie Fitzgerald, φιλόδοξη, φτωχή νεαρή θέλει να γίνει boxer. Ο Frankie της λέει οτι δεν προπονεί γυναίκες, την υποτιμά αλλά στην πορεία την αναλαμβάνει και την μεταμορφώνει σε αστέρι του box. Εκεί που ζεί το όνειρο όμως, η πρωταγωνίστρια απο την μια στιγμή στην άλλη πέφτει στην κόλαση! Σοβαρό χτύπημα σε αγώνα, της κλέβει κάθε δόξα και απο το ρινγκ περνά στο παγωμένο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Την συνέχεια είναι κρίμα να σας την αποκαλύψω...! Το δράμα όμως είναι ότι η Maggie είναι μια ακόμη γυναίκα που προσπάθησε να ξεφύγει απο τα gender roles που μια επαρχιακή Αμερικάνικη κοινωνία της έριξε στους ώμους, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει. Τιμωρείται όπως οι περισσότερες ηρωίδες της μεγάλης οθόνης που δοκιμάζουν κάτι έξω απο τα standards. Όσο και αν η Maggie γίνεται μια δυνατή "φιγούρα" πάνω στο ριγκ, που δεν τραβάει το βλέμμα του άνδρα θεατή λόγω γυναικείου αισθησιασμού αλλά περιέργειας ("τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα;") τόσο ταπεινώνεται με την ήττα της! Η super ηρωίδα μένει αβοήθητη. Ξεπέρασε τα όριά της και πρέπει να τιμωρηθεί...! Υπαρχουν τελικά female superheroes στην 7η τέχνη; Μη μου πείτε Lara Croft...! Ο Ταραντίνο φάνηκε να δείνει τα φτερά στην ηρωίδα του στο Kill Bill αλλά της τα πήρε πίσω με την μητρότητα (ύπουλο χτύπημα...). Ο Clint, τι θέλει να μας πει;;;
ιονισμένες μέρες είδα το "Million Dollar Baby" και κάτι θυμήθηκα...Δεν ξέρω αν θυμάστε και εσείς τα σχόλιά μου για το "Kill Bill" (1&2) σε παλαιότερο post. Τελικά ποιά είναι η θέση της γυναίκας στη σημερινή "Χολλυγουντιανή κοινωνία";H Maggie Fitzgerald, φιλόδοξη, φτωχή νεαρή θέλει να γίνει boxer. Ο Frankie της λέει οτι δεν προπονεί γυναίκες, την υποτιμά αλλά στην πορεία την αναλαμβάνει και την μεταμορφώνει σε αστέρι του box. Εκεί που ζεί το όνειρο όμως, η πρωταγωνίστρια απο την μια στιγμή στην άλλη πέφτει στην κόλαση! Σοβαρό χτύπημα σε αγώνα, της κλέβει κάθε δόξα και απο το ρινγκ περνά στο παγωμένο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Την συνέχεια είναι κρίμα να σας την αποκαλύψω...! Το δράμα όμως είναι ότι η Maggie είναι μια ακόμη γυναίκα που προσπάθησε να ξεφύγει απο τα gender roles που μια επαρχιακή Αμερικάνικη κοινωνία της έριξε στους ώμους, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει. Τιμωρείται όπως οι περισσότερες ηρωίδες της μεγάλης οθόνης που δοκιμάζουν κάτι έξω απο τα standards. Όσο και αν η Maggie γίνεται μια δυνατή "φιγούρα" πάνω στο ριγκ, που δεν τραβάει το βλέμμα του άνδρα θεατή λόγω γυναικείου αισθησιασμού αλλά περιέργειας ("τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα;") τόσο ταπεινώνεται με την ήττα της! Η super ηρωίδα μένει αβοήθητη. Ξεπέρασε τα όριά της και πρέπει να τιμωρηθεί...! Υπαρχουν τελικά female superheroes στην 7η τέχνη; Μη μου πείτε Lara Croft...! Ο Ταραντίνο φάνηκε να δείνει τα φτερά στην ηρωίδα του στο Kill Bill αλλά της τα πήρε πίσω με την μητρότητα (ύπουλο χτύπημα...). Ο Clint, τι θέλει να μας πει;;;
4 σχόλια:
Με το συμπάθειο τώρα, αλλά μου φαίνεται ότι υπάγεσαι εύκολα στα gender roles που φαίνεται να μέμφεσαι: Από όλο αυτό το έργο, εσύ αντελήφθης ταπείνωση και helplessness για την ηρωϊδα;
Μήπως, λέω τώρα, αν το έβλεπες με άλλα cinematia θα σου φαινόταν απόλυτος ηρωϊσμός η στάση της απέναντι σε αυτό που της συνέβη;
Απαντώ έτσι και στο ερώτημα περί female superheroes;...
to Ilias
Καλησπέρα!μάλλον το ποστ μου σου φάνηκε απόλυτο.Δεν μέμφομαι ακριβώς τα gender roles απλά βλέπω ότι κάποιοα στερεότυπα αναπαράγονται...Εδώ εξέφρασα απλά έναν προβληματισμό σχετικά με τα gender stereotypes.Ίσως είμαι επηρεασμένη και από τη θητεία μου στην Αμερικάνικη λογοτεχνία και στο κλασικό USA σινεμά που βλέπει την γυναίκα σαν εικόνα και τίποτε άλλο.Βλέπω συχνά ηρωίδες που δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη "μοίρα" τους.Η συγκεκριμένη ταινία μπορεί να μην είναι αυτό, μπορεί να είναι και άλλα πολλά, όπως ο ηρωισμός που αναφέρεις, εγώ όμως κατά τη θέασή της αυτό που "είδα" ήταν για μια ακόμη φορά μια "καταδικασμένη ηρωίδα".Ας μην ξεχνάμε ότι δυστυχώς(;) σε κάθε θέαση, ο κάθε θεατής φέρνει και τον εαυτό του στην ταινία,το background, τις γνώσεις και τα βιώματά του.Εις το επαναδιαβάζειν...
Yes but...ως φιλόδοξη κριτικός θα γνωρίζεις ότι ενώ είναι δεδομένη η αδυναμία αποστασιοποίησης μας από τις προσωπικές προκαταλήψεις, οφείλουμε από την άλλη να προσπαθήσουμε την κατά το δυνατόν απελευθέρωση από preconceptions που βλάπτουν, όχι μόνο την κρίση (γιατί γι' αυτήν να σου πω χέστηκα) όσο την ευκαιρία που έχουμε να "διαβρωθούμε" από ένα έργο τέχνης.
Την στιγμή που εσύ αναρωτήθηκες στο κλείσιμο του κειμένου σου, ήταν σαφές πως είχες χάσει την παραπάνω δυνατότητα.
to Ilias
Δεν θα χαρακτήριζα "προκατάληψη" το ότι είδα μια ταινία και έγραψα ένα ποστ σχετικό με τα gender issues που θεώρησα ότι η ταινία λίγο πολύ θίγει.Απλά επειδή στην διπλωματική μου και στις σπουδές μου είχα ασχοληθεί με το θέμα, σκέφτηκα να γράψω κάτι που δεν το είχα διαβάσει πουθενά γι αυτή την ταινία. Δεν μετανιώνω για την επιλογή μου τη στιγμή που δηλώνω ότι μια ταινία έχει πολλά επίπεδα..Ήθελα ο αναγνώστης να σκεφτεί και μια ακόμη εκδοχή, μια άλλη ματιά...γιατί όχι...;Νομίζω ότι είναι θέμα πολυφωνίας και ανοιχτής σκέψης, παρόλο που εσύ νομίζεις ότι το βλέπω στενά το θέμα.
Δημοσίευση σχολίου