Δηλώνω φαν της σειράς, σας το λέω να μην αναρωτιέστε!Είχα χρόνια να δώ σίριαλ που να με κάνει πραγματικά να γελώ. Το σενάριο είναι ασυζητητί πολύ έξυπνο και ακόμη περισσότερο...πρωτότυπο!
Να που ήρθε επιτέλους η στιγμή να κάνει θραύση ένα σίριαλ που δεν πραγματεύεται το κλασικό κυνηγητό μεταξύ ανδρών-γυναικών, δεν μιλά για τον έρωτα αλλά για την φιλία,δεν έχει ερωτικές σκηνές αλλά εναγκαλιασμούς μεταξύ φίλων!Εάν ήμουν παραγωγός θα ήμουν σκεπτική στο άκουσμα των παραπάνω και αν ήμουν κανάλι θα έλεγα "μα θα τραβήξει κόσμο;θα κάνει νούμερα μια σειρά δίχως έρωτα;"Και όμως το κοινό με εξέπληξε!Ανταποκρίθηκε και μάλιστα με την πρώτη ματιά! Η σειρά απέκτησε φανατικό κοινό από όλες τις ηλικίες με μιας! Μα ποιά είναι η συνταγή;;;
Στην ουσία 5 μοναχικοί άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, γίνονται μια γροθιά προκειμένου να εξιχνιάσουν έναν (άδικο) θάνατο...Αυτή είναι η πλοκή .Δεν είναι όμως παρα μόνο η αρχή του "Παρα Πέντε". Οι χαρακτήρες δεν μένουν στάτικοι αλλά αναπτύσσονται, δίνοντας μας και μια έκπληξη κάθε φορά! Το πιο γερό χαρτί όμως αδιαμφισβήτητα είναι η φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ τους!
Η σειρά μας θύμισε φέτος πόσο ωραίο είναι να ανήκεις σε μια ομάδα, να αποτελείς σημαντικό μέλος μιας παρέας και να νιώθεις χρήσιμος και απαραίτητος!Να νιώθεις οτι σε αγαπούν και να αγαπάς χωρίς ανταγωνισμό!Το "Παρα Πέντε" έφερε στην επειφάνεια την ανάγκη του κόσμου για επαφή, για μια καλή φιλία, μια καλή παρέα, ένα καλό γέλιο!Σε κάποιους θύμισε μια τέτοια περέα από το παρελθόν. Μίλησε όμως και στις καρδιές εκείνων που εύχονται να γίνει κάτι συναρπαστικό στη ζωή τους που θα τους λυτρώσει απο την μοναξιά και θα τους βγάλει έναν άλλο ευατό, πιο γενναίο, πιο τολμηρό!
Η σειρά μας θύμισε φέτος πόσο ωραίο είναι να ανήκεις σε μια ομάδα, να αποτελείς σημαντικό μέλος μιας παρέας και να νιώθεις χρήσιμος και απαραίτητος!Να νιώθεις οτι σε αγαπούν και να αγαπάς χωρίς ανταγωνισμό!Το "Παρα Πέντε" έφερε στην επειφάνεια την ανάγκη του κόσμου για επαφή, για μια καλή φιλία, μια καλή παρέα, ένα καλό γέλιο!Σε κάποιους θύμισε μια τέτοια περέα από το παρελθόν. Μίλησε όμως και στις καρδιές εκείνων που εύχονται να γίνει κάτι συναρπαστικό στη ζωή τους που θα τους λυτρώσει απο την μοναξιά και θα τους βγάλει έναν άλλο ευατό, πιο γενναίο, πιο τολμηρό!
8 σχόλια:
Όλοι μου λέγανε δες το δες το! Γενικά δεν βλέπω τηλεόραση, την έχω μόνο για ταινίες. Είδα ένα και μοναδικό επεισόδιο και μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Το Χριστουγεννιάτικο.
Γιατί αρέσει; Γιατί σέβεται τον θεατή, και δεν είναι άλλη μια σειρά με ηλίθιο χιούμορ που την αρχή έκαναν τα ιδιωτικά με την Γιουλάκη πριν 10 χρόνια
Μετά τους Απαράδεκτους ελάχιστες σειρές βγήκαν με καλό χιούμορ. Μου άρεσαν πολύ τα Μπακούρια που τα κόψανε οι ηλίθιοι
csot.blogspot.com
Γιατι απλώς το παραπέντε έχει οτι λείπει απο την Ελληνική τηλεόραση. Πιστεύω οι περισσότεροι το έχουν προσεγγίσει το θέμα, δεν θα τα ξαναπώ.
Παρατηρήστε σκηνοθετικά, πέραν των screwball καταστάσεων και παιχνιδιών με τις λέξεις. Σωστά πλάνα, οχι σε βαθμό που να νομίζει ο σκηνοθέτης οτι είναι ο επόμενος Σπήλμπεργκ (δεν είναι όμως και Joss Whedon). Βγάζει σωστές "εικόνες" (οκ αν και στα πρώτα επεισόδια είχε λαθάκια, στα επόμενα καλυτερεύει) και σωστή διάρκεια.
Το μοντάζ επίσης παίζει μεγάλο ρόλο, π.χ. η σκηνή που ο ιδιαίτερος της Ντάλιας συναντά τον κακό, ήταν και κάπως αστεία και σασπένς σκηνή. Κοφτή και μετριασμένη.
Αν και είχα μια ένσταση με το τρίκ deus ex machina - Αρναούτογλου - λόγω σύνδεσης με το mega (τον παραγωγό -- συνήθως στο εξωτερικό δεν το προμοτάρουν αλλα κάνουν και φάρσες), καταφέρνει και εκεί να περάσει το στάδιο "μπράβο κυρια ρούλα μου" και να κοιτά η ρούλα σαν χάνος (Ελλάδος τα παιδιά).
Και τέλος δεν έχει πιά αυτό το "Χριστούγεννα θα φέρουμε τους μουσικάντηδες να μας κάνουν το show τους και αυτό ήταν". Για τους συντελεστές Χριστούγεννα ήταν αυτό που πραγματικά σημαίνει για πολλούς ανθρώπους πλέον. Μια γιορτή μοναξιάς.
Μπήκα να γράψω για τη σειρά αλλά το πόστ εδώ με καλύπτει :)
Εγώ άρχισα να το βλέπω με την έναρξη των χειμερινών ολυμπιακών, εφόσον δεν έχει "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα". Πολλοί φίλοι με παρότρυναν παρότι ξέρουν ότι δεν βλέπω σειρές και είχα την περιέργεια να το δω.
Συμφωνώ, η ιστορία μιας παρέας είναι το δυνατό σημείο του "Παρά Πέντε". Το επεσήμανε και η Δήμητρα Παπαδοπούλου σε μία συνέντευξή της πρόσφατα (λέτε να διαβάζει blogs;;;). Tο σενάριο έχει δυνατούς και αυθεντικούς χαρακτήρες.. με τις ατάκες τους, τις παραξενιές τους και ελαφρά γκροτέσκους. Οι ηθοποιοί γουστάρουν τους ρόλους τους γι' αυτό και τους παίζουν τόσο καλά.
Επίσης είναι προσεκτικά γυρισμένη σειρά.. φωτισμός, μοντάζ, ήχος, ενδυματολογία είναι πολύ προσεγμένα.
Άντε και εις ανώτερα - δηλαδή να γυριστεί κάτι στο επίπεδο του Six Feet Under που έβλεπα στο εξωτερικό.
Το είδα τυχαία ένα σάββατο πρωί στις πρώτες επαναλήψεις . Στην αρχή θεώρησα ότι ήταν μια από τις συνηθισμένες σαχλές σειρές χωρίες αίσθηση χιούμορ . Στη συνεχεια όμως μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ήταν γυρισμένο με συγκεκριμένη τεχνική ( δεν ξέρω και πολλά από κινηματογράφο ) που δημιουργούσε την αίσθηση αμερικάνικης ταινίας δράσης , οπότε συνέχισα να το παρακολουθώ. Πράγματι είναι κα΄τι διαφορετικό και εκφράζει πολλές ευαισθησίες κάτω από το κωμικό στοιχείο. Η αλήθεια είναι ότι γούσταρα τα στοιχεία που έχει πάρει από αστυνόμο σαΐνη και ότιστην αρχή η Ντάλια ψυχολογούσε τους άλλους με βάση τα ζώδια.
Καλά καμία σχέση με desperate housewives...
ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΟΙΟ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!
kalo einai alla san ta egklimata kai tous 2 xenous oxi fisika
Μου αρέσει πάρα πολύ το παραπέντε καθ ε δευτέρα ανυπομονω να δώ το καινούριο επείσοδίο ,αν και μερικές φορές με νευριάζουν οι πολλές επαναλήψεις.
Δημοσίευση σχολίου