Η αλήθεια είναι πως έμεινα έκπληκτη στην αναφορά της ταινίας πως η "πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής" της μιας εκ των πρωταγωνιστών ήταν η 3η του Δεκέμβρη. Μια ημερομηνία που λέει πολλά και για μένα.
Η ταινία με τον "τεράστιο" τίτλο, κινείται χρονικά απο το 1988 ως το 2000 και αφηγείται τη ζωή μιας πενταμελούς οικογένειας. Τρία παιδιά και δυο γονείς μεγαλώνουν μαζί, συμφωνούν, διαφωνούν, δοκιμάζονται και καθώς τα χρόνια περνούν για τον κάθε ένα τους υπάρχει ένα γεγονός που τους σημάδεψε. Η ενηλικίωση και το "μένω μόνος μου", η αρχή της σεξουαλικής ζωής, η αίσθηση του να βρίσκεις αυτό που θες, ένας γάμος, μια κηδεία, η κρίση της 50άρας μαμάς-συζύγου, η αρρώστια του πατέρα...η κάθαρση. Πέντε μέρες μας βυθίζουν στην ιστορία μιας οικογένειας. Μικρές στιγμές που συνθέτουν το μοσαικό τους. Ένα μοσαικό με ευχάριστες αλλά και δύσκολες αναμνήσεις.
Μια οικογένεια σχεδόν όπως όλες οι άλλες. Είναι ωραίο στο σινεμά να βλέπεις που και που καθημερινούς ανθρώπους στους οποίους να μπορείς να αναγνωρίσεις, τον γείτονα, τον συμμαθητή, τον φίλο, τον ίδιο σου τον εαυτό. Όλοι οι ήρωες της "πρώτης μέρας" κινούνται ανάμεσά μας! Όπως και εμείς, έτσι και αυτοί παλεύουν να προχωρήσουν τη ζωή τους, να μεγαλώσουν όσο γίνεται τον "κύκλο" που διαγράφουν απο την ημέρα που γεννιούνται πριν κλείσει. Αυτό δεν κάνουμε όλοι; Δοκιμαζόμαστε, πειραματιζόμαστε, μπερδευόμαστε μα και βρίσκουμε τελικά τον δρόμο μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου