Τολμηρή, ανατρεπτική, σκοτεινή, εντυπωσιακή, η ταινία του Oliver Parker βασίζεται (που αλλού;) στο ομώνυμο βιβλίο του Oscar Wilde. Ο βασικός ήρωας του βιβλίου και πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο νεαρός Dorian (Ben Barnes). Καταφτάνει στο Λονδίνο, αποδεχόμενος την κληρονομιά του, ένα τεράστιο σπίτι και μια θέση στην «καλή» κοινωνία της Αγγλικής πρωτεύουσας. Αγαθός και άβγαλτος, βρίσκει τον μέντορά του στο πρόσωπο του Henry Wotton (Colin Firth). Ο τελευταίος εισάγει τον Dorian στον κόσμο της ηδονής και των απολαύσεων. Ο φίλος τους Basil Hallward (Ben Chaplin) μαγεμένος από το παρουσιαστικό του Dorian, ζωγραφίζει έναν πίνακα για να αιχμαλωτίσει τη νιότη του νεαρού για πάντα. Οι καλεσμένοι στα αποκαλυπτήρια του πίνακα μένουν άναυδοι για την πιστή απεικόνιση της ομορφιάς του νεαρού και το ταλέντο του ζωγράφου. Ο Henry ρωτά τον Dorian, ο οποίος είναι και αυτός πολύ ενθουσιασμένος βλέποντας τα κάλλη του στον πίνακα, αν θα έδινε τα πάντα, ακόμη και την ψυχή του για να παραμείνει έτσι για πάντα, και εκείνος απαντάει «ναι». Και η ευχή του πιάνει! Τα χρόνια περνούν και ο Dorian είναι φρέσκος όπως όταν πρωτοπάτησε το πόδι του στο Λονδίνο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τη μεταφορά αυτού του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη. Όμως αυτή η ταινία είναι σίγουρα πιο προκλητική (στο επίπεδο των φαντασιώσεων του Dorian και των ερωτικών του συνευρέσεων). Το πορτραίτο με τη βοήθεια της τεχνολογίας ζωντανεύει σε κάποιες σκηνές (μη φανταστείτε κάτι ακραίο). Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο ήταν απαραίτητες διάφορες δόσεις που θύμιζαν «θριλλεράκι» θα μπορούσε απλά να περιοριστεί σε μια ταινία «μυστηρίου» γύρω από τον Dorian και το μεγάλο του μυστικό νεότητας.
Ένα είναι το σίγουρο, θα βρείτε πολλές ατάκες κλασσικές του Oscar Wilde περί ηθικής, πειρασμού και γάμου, που έχουν πλέον γίνει μόττο. Λίγες πινελιές χιούμορ του συγγραφέα και μια ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. Για τους πιο περίεργους, αναρωτηθείτε για το «τι μπορεί να κάνει με την νεότητά του και την ομορφιά του ένας άνδρας που παραμένει ίδιος για 20 χρόνια» και υποκύψτε στο να δείτε την ταινία και να προβληματιστείτε για το αν η εξωτερική ομορφιά είναι το παν στη ζωή, τη στιγμή που η ψυχή είναι άσχημη…ραγισμένη και σάπια.
Ένα είναι το σίγουρο, θα βρείτε πολλές ατάκες κλασσικές του Oscar Wilde περί ηθικής, πειρασμού και γάμου, που έχουν πλέον γίνει μόττο. Λίγες πινελιές χιούμορ του συγγραφέα και μια ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. Για τους πιο περίεργους, αναρωτηθείτε για το «τι μπορεί να κάνει με την νεότητά του και την ομορφιά του ένας άνδρας που παραμένει ίδιος για 20 χρόνια» και υποκύψτε στο να δείτε την ταινία και να προβληματιστείτε για το αν η εξωτερική ομορφιά είναι το παν στη ζωή, τη στιγμή που η ψυχή είναι άσχημη…ραγισμένη και σάπια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου