Αν υπάρχει μια τέχνη που σπάει με μεγάλη επιτυχία την έννοια του χρόνου, αυτή είναι η 7η. Ο Alejandro González Iñárritu μπλέκει τόσο φυσικά τρεις ήρωες, σε μια ιστορία ενός καρδιοπαθή,μιας γυναίκας που θρηνεί άνδρα και παιδιά και ενός πρώην κατάδικου που στέρησε τη ζωή άθελά του σε τρεις ανθρώπους. Όλα αυτά μπλέκονται σε βάθος χρόνου, εκεί που όμως η ευθεία γραμμή του χρόνου καταργείται. Παρελθόν και παρόν μπερδεύονται, δημιουργώντας ένα παζλ εικόνων που συνθέτουν μια δυνατή ιστορία.
Η ηθική, ο οίκτος, η αγάπη, η ανασφάλεια, η εκδίκηση και το νόημά της, η συγχώρεση και οι τύψεις. Τι μας βαραίνει πιο πολύ; Πόσο είναι το βάρος της ψυχής μας τελικά; Τι κάνει τη ζωή μας πιο υποφερτή ή πιο ανυπόφορη; Ίσως όλα τα παραπάνω να είναι απλά η ίδια η ζωή και τόσο αναπόφευκτα όσο και απαραίτητα για την ίδια μας την ύπαρξη.
Η ηθική, ο οίκτος, η αγάπη, η ανασφάλεια, η εκδίκηση και το νόημά της, η συγχώρεση και οι τύψεις. Τι μας βαραίνει πιο πολύ; Πόσο είναι το βάρος της ψυχής μας τελικά; Τι κάνει τη ζωή μας πιο υποφερτή ή πιο ανυπόφορη; Ίσως όλα τα παραπάνω να είναι απλά η ίδια η ζωή και τόσο αναπόφευκτα όσο και απαραίτητα για την ίδια μας την ύπαρξη.
2 σχόλια:
Μαγική ταινία, ο Inaritu μετά το amores perros κάνει πάλι το θαύμα του...
Με το πάθος ενός αγνού κινηματογραφιστή να γίνεται πρωτεύον skill σε αυτή την ταινία, με τον καταιγιστικό βπμβαρδισμό να προσυπογράφει αυτό το αριστούργημα!
Πολύ καλή ταινία κατ' εμέ, την καλησπέρα μου!
γειά σου kioy
συμφωνούμε...!
Δημοσίευση σχολίου