Pinocchio ala Benigni

Αφού δεν γλίτωσα την γρίππη των ημερών είπα να δω και καμιά ταινία. Ο Πινόκιο μου κράτησε συντροφιά ένα απο τα βράδια που καλά έκανα και δεν βγήκα, μπας και καλυτερέψει ο λαιμός μου.
Ο χαμογελαστός Benigni μεταμορφώνεται σε μια ξύλινη κούκλα και παίζει τον Πινόκιο στο κλασικό πλέον παραμύθι που ακούει κάθε γενιά. Ο Πινόκιο έρχεται να δώσει χαρά στον γερο-Τζεπέτο, του δίνει όμως και πολλές λαχτάρες.Άτακτη κούκλα ο ξύλινος φιλαράκος, αλλά καλής φύσης, μπλέκεται άθελά του σε χίλιους-δυό μπελάδες. Τέτοιοι μπελάδες και αφέλεια που τον οδηγούν ως και μακρυά απο την πόλη του. Ο πατέρας του τον ψάχνει αλλά μάταια γιατί ως και στη φυλακή καταλήγει ο Πινόκιο..
Η κουκλά με το καπέλο-χονί είναι όμως καλή, αγαπάει, λυπάται και έχει υποσχεθεί στην Νεράιδα να μην ξαναπει ψέμματα. Χωρίς ψέμματα η μύτη του θα παραμένει κομψή και θα είναι και σωστό "παιδί".Απλά πολύ εύκολα "ξεστρατίζει" γιατί δεν μπορεί να αισθανθεί τον κίνδυνο που περιμένει στην γωνία και πείθεται εύκολα απο κάθε περαστικό.Η Νεράιδα του συμπαραστέκεται γιατί έχει καταλάβει ότι η κούκλα που κατα καιρούς φυλακίζεται έχει μια ζεστή και αθώα καρδιά.Θέλει να τον βοηθήσει να γίνει αγόρι όπως και αυτός επιθυμεί (σαν τους συμμαθητές του). Η μοίρα τον ρίχνει στο στόμα μιας φάλαινας και εκεί ανταμώνει με τον πατέρα του!!!Happy end and all goes well βεβαίως! Πολλά παιδάκια θα μαθαίνουν για ακόμα πολλά χρόνια την ιστορία μιας ξύλινης κούκλας που θελε αγόρι να γενεί, που είχε καρδιά χρυσή αλλά απονήρευτο μυαλό και έμπλεκε χωρίς δεύτερη σκέψη σε μπελάδες..