Να το πάρει το ποτάμι…

Η ταινία ειναι Ολική Επαναφορά ή Total Recall Αγγλιστί
(Bravo στον φίλο που απάντησε σωστά!

Κάνοντας zapping χθες

«έπεσα» πάνω σε μια ταινία…αν σας δώσω clues μπορείτε να βρείτε ποια ήταν;

1) Action movie του 1990.
2) Πρωταγωνιστούν Αρλοντ Σβαρτσενέγκερ & Σάρον Στόουν (πριν τη συνεργασία της με τον Φερχόφεν στο Βασικό Ένστικτο) ως ζευγάρι.
3) Μέσα σε όλα τα άλλα (τα μάλλον ασήμαντα) δείχνει στοιχεία postmodernism εφόσον τίθεται το ζήτημα «μην πάτε διακοπές, ελάτε σε εμάς να σας δώσουμε τις αναμνήσεις αξέχαστων διακοπών. Εξοικονομήστε χρόνο, κόπο και χρήμα εμφυτεύοντας στην μνήμη σας τις διακοπές που επιθυμείτε».

Ποιά είναι;

Συνέβη, και ήταν μοναδικό.

Ενόψει των 36ων Βαλκανικών Αγώνων Εφήβων και Νέων που λαμβάνει χώρα στην πόλη μου έζησα κάτι πρωτόγνωρο. Όχι δεν έχει σχέση με τους αγώνες, ούτε με τους αθλητές…
Παραβρέθηκα στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμαρχος Δίου σήμερα για τους εκπροσώπους των ομάδων, διότι ήμουν επίσημα η μεταφράστρια-διερμηνέας της βραδιάς. Πριν ξεκινήσει το «έργο» μου, όλοι οι παρευρισκόμενοι βρεθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο του Δίου όπου για καλή μας τύχη μας περίμενε ο κ. Παντερμαλής για «δυο-τρεις κουβέντες» που αυτή τη φορά συνοδεύτηκαν από κάτι μοναδικό. Τι;
Ο ίδιος ο κ. Παντερμαλής έβγαλε από την αποθήκη του μουσείου μια γυναικεία προτομή την οποία το συνεργείο του είχε ξεθάψει πριν δυο βδομάδες!!! Φοβερό! Κρατούσε στα χέρια του και έδειχνε το κεφάλι μιας γυναίκας με την περηφάνια που ένας γιατρός δείχνει το νεογέννητο στους συγγενείς του! Η στιγμή ήταν πολλή συγκινητική. Τα μαρμάρινα μάτια της κοπέλας είδαν το φως του ήλιου μετά από πάρα πολλά χρόνια σκεπασμένα από το χώμα, και εμείς γίναμε μάρτυρες αυτής της πραγματικότητας. Εκείνη τη στιγμή όπου ένα τεράστιο χαμόγελο κυριαρχούσε στο πρόσωπο του αρχαιολόγου, περήφανος για το καινούργιο τους εύρημα, σκέφτηκα ότι είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που βλέπω ένα κομμάτι της αρχαίας Ελλάδας έξω από τις κρύες, μαρμάρινες επιφάνειες του μουσείου. Το παρελθόν με το παρόν γίνανε σίγουρα ένα σήμερα…όσοι απόλαυσαν το καινούργιο αριστούργημα, απαθανάτισαν τη στιγμή με digital cameras και τα κινητά τους. Μπορείτε να φανταστείτε αυτή την εικόνα…

Τι κάνω αυτές τις μέρες;

Προσπαθώ τα πάντα. Πετυχαίνω ότι μπορώ.
Herman Melville

Σας αφήνω στις σκέψεις σας για λίγο...

Megalicious, Όλα παίζουν, Τ’αγαπημένο μου της ΕΡΤ

Cinematia χωρίς τηλεόραση δεν γίνεται! Κάνοντας ένα zapping και αφιερώνοντας κάνα 20λεπτο για κάθε νέα εκπομπή και σίριαλ (καθαρά επαγγελματικό το ενδιαφέρον και μόνο) αναφέρω τα εξής…

Πρώτα απ’όλα, φέτος τα περισσότερα κανάλια «κυκλοφόρησαν» έξυπνα διαφημιστικά σποτάκια & TV trailers. Το πιο ακριβό στην παραγωγή φαντάζει αυτό του Mega. Δίχως αμφιβολία φέρνει όχι μόνο ένα concept του εξωτερικού στις οθόνες μας αλλά και έναν νέο όρο να εμπλουτίσει το Αγγλικό μας λεξιλόγιο. Megalicious ακούμε και ξανά ακούμε, λέξη που βάζει σε μπελάδες τους καθηγητές Αγγλικών («Κυρία τι σημαίνει Μεγκαλίσιους;»). Η λέξη παίζει με κάτι που θυμίζει delicious στους Αγγλομαθείς και κάτι σε «μεγκαλοπρεπές» για τους υπόλοιπους. Μια λέξη μόνο όμως δείχνει ότι το νέο πρόγραμμά του καναλιού απευθύνεται σ’ενός ανώτερου πνευματικού, κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου κοινό. Έτσι λέει η κοινωνιογλωσσολογία τουλάχιστον (την διδάχτηκα ένα 6μηνο στο Παν/ιο και είχε φοβερό ενδιαφέρον). Απ’την άλλη από τις γρήγορες παρουσιάσεις των σίριαλ που κατά καιρούς προβάλει το κανάλι, δεν χρειάζονται και πτυχία για να συγκινηθείς ή να μπεις στο νόημα…

Πάντως είναι σίγουρο ότι το Mega προσπαθεί να αποφύγει το λαϊκό προφίλ που όπως και να έχει, ο ANT1 με motto «Όλα παίζουν» δεν το γλιτώνει με τίποτα. Πολύ κλισέ φράση που μπορεί να άρεσε σε μερικούς (δεν άκουσα κανέναν να τραγουδά «Μεγκαλίσιους»). Έτσι το κανάλι δεν θέλει και πολύ high target group.
Από όλα τα φετινά TV «σλόγκαν» περισσότερο ενθουσιάστηκα με αυτό της ΕΡΤ. Βέβαια αν κάποιος δεν είναι Αγγλομαθής (T-shirt>της ΕΡΤ) τότε το διαφημιστικό σποτάκι χάνει τη γλύκα του, αφού χάνεται τελείως το λογοπαίγνιο. Η ΕΡΤ πρωτοτυπεί με τον τρόπο της και φυσικά φιλοδοξεί, αν όχι να βγει νικήτρια, να είναι τουλάχιστον ένας σεβαστός αντίπαλος των ιδιωτικών καναλιών. Για το Star τι να πει κανείς; Άρχισε πάλι τα τραγουδάκια.

Αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου είναι ότι φέτος στάμπαρα (μέχρι στιγμής) 2 ηθοποιούς που θα παίζουν σε δύο σίριαλ ταυτόχρονα (Φαίη Ξυλά & Νίκος Σεργιανόπουλος). Το θεωρώ μεγάλη αποτυχία, όχι βέβαια ότι δεν έχει ξαναγίνει. Είναι περίεργο συναίσθημα εκεί που πάει κάποιος να ταυτίσει έναν ηθοποιό με τον ρόλο να τον βλέπει ξαφνικά στο zapping σε άλλο σίριαλ. Αχ, θα τον τρελάνουνε τον κόσμο φέτος! Άσε που αρκετοί παρουσιαστές άλλαξαν κανάλι φέτος και μπερδεύονται και οι ίδιοι, νομίζοντας ότι είναι στο περσινό.

Γενικότερα, για να είμαι και σύντομη, η κατάσταση έχει ως εξής: καλά τα διαφημιστικά σποτάκια αλλά ίδια πρόσωπα σε διαφορετικά κανάλια (καμιά φορά εις διπλούν), ένταση για το ποιο κανάλι θα υπερισχύσει. ΕΛΕΟΣ ! πότε θα φυσήξει νέος άνεμος; Πότε τα κανάλια θα ανοίξουν σε νέους (στο χώρο) τις πόρτες τους; Αντε να δούμε…

Μόλις γύρισα από Θεσ/νίκη

Μόλις γύρισα από τη Θεσσαλονίκη. Ουφ! Τι πανικός! Χρόνια είχα να δω την συμπρωτεύουσα να βουλιάζει από τον κόσμο. Η Αριστοτέλους πήχτρα, κάθε προσπάθεια για ανεύρεση άδειου τραπεζιού μάταιη! Μα τι έγινε ρε παιδιά; Ένα φραπέ από τους τελευταίους, πριν φθινοπωριάσει τελείως βγήκα να πιω.
Και μετά μπήκα στο νόημα… Δεύτερη μέρα της 70ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και όπως είπε και μια φίλη (που έψαχνε αλλά δεν βρήκε ξενοδοχείο στη Θεσ/νικη για το weekend) «Το Σάββατο θα γίνεται χαμός, είναι και ο γάμος του Μάκη (βλ. Τριανταφυλλόπουλου), 2.500 καλεσμένους θα έχει».
Τελικά καταλήξαμε στο Kitchen Bar, ωραία ήταν και εκεί. Μετά ακολούθησαν μεζέδες στο Emigré, έτσι για να μην ξεχνάμε τα φοιτητικά μας χρόνια. Την ώρα που γευόμασταν το πιάτο αλλαντικών και την μπυρίτσα μας, πέρασε και μια πορεία από την Αγγελάκη και δώστου τα ΜΑΤ. Το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν για ότι τους ενοχλεί ξαφνικά έπαυσε το δικαίωμα του δημότη ή επισκέπτη της πόλης να βρεθεί εγκαίρως στον προορισμό του. Η μετακίνηση έγινε δύσκολη έως αδύνατη. Ώρα να φεύγω σκέφτηκα…

Κάλλιο...

Κάλλιο λιθάρι, παρά λόγο στην τύχη να πετάς.
Πυθαγόρας

Keep that in mind εως τα νεότερά μου!

Η Nicole και οι άλλοι

Με αφορμή την ταινία Bewitched, που διαφημίζεται σε όλα τα κανάλια σχεδόν σε κάθε διαφημιστικό διάλειμμα, λέω να ρίξω μια ματιά στην πρώην κ. Cruise, νυν κ.Kidman!

Ημερ. Γέννησης : 20 Ιουνίου 1967.
Τόπος: Honolulu της Hawaii, USA.
Γονείς: Anthony(βιοχημικός-κλινικός ψυχολόγος) & Janelle, Aυστραλοί.
Υπηκοότητα: Αμερικάνική & Αυστραλέζικη

Όταν η Nicole είδε το τρίτο καλοκαίρι της ζωής της η οικογένεια της μετακόμισε στην Αυστραλία. Η μικρή κοκκινομάλλα Kidman ήταν ένα πολύ χαρισματικό παιδί, με έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα (μαθήματα μπαλέτου & υποκριτικής, συμμετοχή σε σχολικές παραστάσεις κτλπ). Στην εφηβεία της, ψιλή και λεπτή, αντιμετώπισε τον «σνομπισμό» των συνομηλίκων της, κλείστηκε στον εαυτό της αλλά βρήκε διέξοδο στο θέατρο(Philip Street Theatre).
Η πρώτη της επιτυχία ήρθε το 1983 όταν εμφανίστηκε στο τηλεοπτικό Bush Christmas. Η Kidman συνέχισε να μορφώνεται στο Australian Theatre For Young People in Sydney και στο St Martins Youth Theatre in Melbourne. Από γύρισμα σε γύρισμα αποκτά περισσότερη άνεση μπροστά στο φακό.
Το 1985 η Nicole παίζει στο Wills and Burke και το 1986 στη μίνι σειρά Vietnam του Terry Hayes, με μεγάλη επιτυχία. Το Australian Film Institute Award ήρθε το 1989 με τον ρόλο της στο Dead Calm. Και ξαφνικά ήρθε ο έρωτας: στη ζωή της ηθοποιού μπήκε ο Tom Cruise. Γνωρίστηκαν το 1990, στα γυρίσματα της ταινίας Days Of Thunder. Παντρεύτηκαν τον Δεκέμβρη του 1990 και υιοθετήσει δύο παιδιά.
Ακολούθησαν οι ταινίες Malice και My Life. Η χρυσή σφαίρα δεν άρχισε να ρθεί με το To Die For. Το 1995 η Nicole "στόλισε" το Batman Forever και το 1997 έπαιξε στην πρώτη περιπέτεια της καριέρας της το Peacemaker.
Το βιογραφικό της εμπλουτίστηκε με την συνεργασία της με τον Kubrick. Πρωταγωνίστρια στο Eyes Wide Shut (1999) έμελλε να γράψει ιστορία, καθώς ήταν το κύκνειο άσμα του σκηνοθέτη. Το 2001 παύει να είναι κυρία Cruise και το διαζύγιό τους απασχολεί τα media. Ο χωρισμός όμως της πάει πολύ, η μια επιτυχία έρχεται μετά την άλλη. Η ξανθιά πλέον Kidman έχει τον πρώτο ρόλο στο The Others και κερδίζει υποψηφιότητα για Oscar Α' Γυναικείου για το Moulin Rouge, ταινία σταθμός στην καριέρα της. Το πολυπόθητο όμως αγαλματάκι έρχεται με το ρόλο της Βιρτζίνια Γουλφ στο The Hours το 2002 (καθώς και το BAFTA). Η επιλογή της να παίξει το 2003 στο Dogville του L.V Trier ήταν καθοριστική. Το remake της ταινίας The Stepford Wives το 2004 δεν πρόσφερε και πολλά στην καριέρα της αλλά το Cold Mountain και το Birth την επαναφέρουν στα ίσα της. Ακολουθούν οι πιο πρόσφατες ταινίες The translator και το Bewitched (remake Αμερικάνικου σίριαλ).
Εν έτη 2005 η Nicole δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις λοιπές star του Hollywood! Συνεχίζει την πορεία της στο χώρο του κινηματογράφου κι ανεβαίνει, κι ανεβαίνει!

Το νόημα της ζωής (;)

Το πιο σημαντικό είναι να μην σταματήσεις ποτέ να αναρωτιέσαι.
Albert Einstein

Δε μας είπε όμως, τόση 'αναζήτηση' που καταλήγει τελικά..;

Συνεργασία Polanski & Hugh Grant!

Που και πότε; Μα στα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα ( Bitter Moon) το 1992 . Λίγοι σινεφίλ το θυμούνται. Τότε ο Hugh δεν ήταν και τόσο διάσημος, δεν είχε παίξει στην ταινία Four Weddings and a Funeral (1994) ακόμα…(πόσο μάλλον στο Bridget Jones' Diary). Στα Φεγγάρια είναι ένας «άγουρος» νεαρός Άγγλος, παντρεμένος με την Kristin Scott Thomas! Ω, ναι! Και αυτή είναι εκεί, πριν την ‘grant’ερμηνεία της στo The English Patient!
Μα που τα θυμήθηκα όλα αυτά;;; Μα είμαι στο γενικότερο κλίμα των τηλεοπτικών καναλιών που παίζουν του κόσμου τις επαναλήψεις…παρόλο που το φθινόπωρο είναι εδώ, και η καινούργια τηλεοπτική σεζόν θα έπρεπε τώρα να «παίζει»! Έτσι χθες το βράδυ κάθισα και είδα για πολλοστή φορά τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα. Τι είχα να χάσω εξάλλου; Μια καλή επανάληψη τώρα που οι επαναλήψεις στην TV δίνουν και παίρνουν ;- )

Καλό Μήνα!

Να τολμήσω να πω και καλό φθινόπωρο; Μάλλον ναι, γιατί αν κρίνω από τη σημερινή μέρα όπου ο καιρός χάλασε με μιας, μάλλον προς το φθινόπωρο πάει το πράγμα και σύντομα. Δεν πειράζει, άλλοι μας ζηλεύουν για τις τόσες καιρικές αλλαγές που βιώνουμε κάθε χρόνο. Να μη βαριόμαστε βρε αδερφέ! Πάντως να έχετε κατά νου ότι η κρατική τηλεόραση (διαφήμιση δεν κάνω!) μας επιφυλάσσει πολύ καλές πρώτες πανελλήνιες τηλεοπτικές μεταδόσεις ταινιών που συζητήθηκαν (Dogville, Talk to her, 21 grams κ.α). A, επίσης κάθε Σάββατο για αρκετό καιρό η ΕΤ1 θα έχει αφιέρωμα στον Μπέργκμαν αν ενδιαφέρεστε! Ε, όσο να ναι, ο χειμώνας συντροφιά με μια καλή ταινία, παλεύεται καλύτερα..!