Where Eskimos Live.

“Δες την!” μου είπε ένας φίλος δίνοντας μου το DVD. Ομολογώ ότι δεν την είχα ούτε καν ακουστά αυτή την ταινία! Επειδή βαριόμουν ν’ανοίξω το imdb να βρω κανένα review είπα να ρίξω μια ματιά στο ίδιο το DVD «τρέχοντας» τα κεφάλαια. Είδα μια συμπαθητική αρχή αλλά στα επόμενα κεφάλαια, πολύ uniform, όπλα και εκρήξεις. Ωχ λέω, όχι action movie απόψε και διάλεξα μια άλλη ταινία! Ο φίλος μου επέμεινε, "δες την, θα σου αρέσει, τα φαινόμενα απατούν". "Εντάξει" είπα και ξαναπήρα θέση για την ίδια ταινία. Τελικά έμεινα άφωνη.
Η ταινία έχει τον πόλεμο της Βοσνίας ως background για να διηγηθεί στην ουσία τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σ’ένα ντόπιο ορφανό αγοράκι και έναν «μαϊμού» απεσταλμένο της UNICEF. Ο τελευταίος έχει αποστολή να βρεί ένα νεαρό αγοράκι και να το μεταφέρει στην πατρίδα του. Ο λόγος μας είναι άγνωστος για το μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας και αυτό είναι ένα ακόμη δυνατό χαρτί στην ιστορία.
Πολλή ευαίσθητη και καθόλου κουραστική απεδείχθη αυτή η ταινία με τον τόσο πρωτότυπο τίτλο. Aπό τις ταινίες που βλέπεις και λές ας είχει λίγο ακόμα.

Έτυχε ή πέτυχε;

Καλά, τα κανάλια το κάνουν επίτηδες; Πρόσεξα ότι από τότε που έπεσε το αεροσκάφος της Helios κανένας διευθυντής προγράμματος δεν σκοτίστηκε να αναβάλει τις ταινίες με θέμα τη συντριβή αεροπλάνου. Βρε μήπως το κάνουν επίτηδες; Σου λέει το θέμα πουλάει, ότι δεν μπορέσαμε να δείξουμε live- γιατί τα «κοράκια» των δελτίων πολύ θα το θελαν να δείχναν και τη συντριβή και τον πανικό που ακολούθησε- ας το δείξουμε μέσω ταινιών. Έλεος πια! Τα πάντα για την AGB;;;

Για τα μικρά που γίνονται μεγάλα!

Για όσους περάσατε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και το πληροφορηθήκατε σήμερα
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Εύχομαι ότι καλύτερο για τα επόμενα χρόνια σπουδών. Θυμηθείτε ότι καλό είναι να απολαμβάνετε κάθε μέρα από τη φοιτητική σας ζωή γιατί βαδίζετε αργά αλλά σταθερά προς τον κόσμο των μεγάλων. Μην αφήνετε μικροπράγματα να σας αγχώνουν, γιατί για πότε θα βρεθείτε με το πτυχίο στο χέρι και ένα μυαλό να βουίζει και τώρα τι κάνουμε;» ούτε που θα το καταλάβετε!

( Υ.Γ Μιλώ εκ πείρας ! )

‘Το Μυστικό της Βέρα Ντρέικ’του Μάικ Λι

Επειδή το καλοκαίρι μας αποχαιρετα σύντομα ας θυμηθούμε μια ακόμη ταινία της κινηματογραφικής χρονιάς που έφυγε...

Στo Λονδίνο του 1950 μεταφερόμαστε για να παρακολουθήσουμε την ιστορία της Βέρα Ντρέικ. Η ηρωίδα, σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών, ζει μια ήσυχη ζωή στις εργατικές κατοικίες, δουλεύοντας σκληρά για τα προς το ζην. Η Βέρα έχει όλες τις αρετές μιας καλής νοικοκυράς και προσφέρει καθημερινά φροντίδα σε όσους την έχουν ανάγκη. Κανείς από το συγγενικό ή φιλικό της περιβάλλον δεν θα μπορούσε όμως ποτέ να μαντέψει μέχρι ποιο σημείο θα έφτανε η καλοσύνη της. Η γλυκιά και ήρεμη Αγγλίδα κρύβει ένα σκοτεινό μυστικό. Στον ελεύθερο χρόνο της, χωρίς ηθικά διλήμματα, βοηθά άπορες γυναίκες να αποβάλουν. Όταν η Βέρα καλείται να απολογηθεί για την περίεργη της δραστηριότητα, έρχεται αντιμέτωπη με τους νόμους, την κοινωνία και την οικογένειά της.
Ο βραβευμένος δημιουργός Μάικ Λι γράφει και σκηνοθετεί την ιστορία της Βέρα Ντρέικ, τοποθετώντας την σκόπιμα στην εποχή του ’50. Η μελαγχολική ατμόσφαιρα της Αγγλικής πρωτεύουσας και οι γερασμένοι πρόωρα από τις κακουχίες κάτοικοί της, καταφέρνουν και μας μεταφέρουν πολύ φυσικά το κλίμα εκείνων των ημερών. Το 1950, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το Λονδίνο υποφέρει από την φτώχεια και την κοινωνική ανισότητα. Μέσα στη δυστυχία και το γκρίζο των ημερών, η ηρωίδα παρουσιάζεται ως πολύτιμη αχτίδα φωτός για πολλούς ανθρώπους. Προσφέρει πρόθυμα το τσάι και την παρέα της στους συνανθρώπους της ενώ χαμογελά απέναντι στα προβλήματα της ζωής και σιγοτραγουδά συνεχώς. Η Βέρα έχει καρδιά από χρυσάφι, όπως λέει ο άντρας της. Είναι ένα διαμάντι. Η ίδια όμως γυναίκα συλλαμβάνεται από τους αστυνομικούς κατηγορούμενη για παράνομες εκτρώσεις.
Τη στιγμή που το μυστικό της Βέρα αποκαλύπτεται, στον θεατή γεννάται η εξής απορία: πως η καλόκαρδη Βέρα μπλέκεται σε κάτι ανήθικο και παράνομο; Η συνενοχή της Βέρα στις εκτρώσεις σίγουρα διχάζει. Η δράση της είναι παράνομη, αλλά το γεγονός ότι δεν αμείβεται για τις «υπηρεσίες» της περιπλέκει τα πράγματα περισσότερο. Η «ετυμηγορία» του θεατή δυσκολεύει και άλλο διότι ο Λι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τα συναισθήματα μας προς το να συμπαθήσουμε τη μεσήλικη Ντρέικ προτού πληροφορηθούμε τις ανάρμοστες πράξεις της. Η «τεχνική» του Λι θυμίζει εκείνη του Λαρς Φον Τρίερ στο Δαμάζοντας τα κύματα. Η Βέρα σαν μια άλλη Μπές οδηγείται σε ανήθικες πράξεις από αγάπη. Η καλοσυνάτη πλευρά και των δύο ηρωίδων σκιαγραφείται έγκαιρα και έτσι η απάντηση στο ένοχη η αθώα, ηθική ή ανήθική δεν είναι ξεκάθαρη. Η καλοπροαίρετη Βέρα, βιώνοντας την σκληρή πραγματικότητα γύρω της, από αγάπη για τον συνάνθρωπο, επισκέπτεται φτωχές γυναίκες που θέλουν να απαλλαγούν από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, πεπεισμένη ότι τους προσφέρει σωτήρια λύση.
Ο ίδιος ο Λι δεν επιβάλει την άποψή του επί του θέματος, άλλα μέσα από το σενάριό του φαίνεται να επικρίνει την κοινωνική ανισότητα της χώρας του το ’50, απέναντι στις αμβλώσεις. Ένα παραθυράκι του νόμου επέτρεπε τότε την έκτρωση, αν η γυναίκα βρισκόταν σε διαταραγμένη ψυχολογική κατάσταση. Άρα μόνο τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα που είχαν την πολυτέλεια μιας τέτοιας ιατρικής γνωμάτευσης, είχαν και δικαίωμα στην άμβλωση. Έτσι σε έναν τόσο άδικο κόσμο, η καλόκαρδη ηρωίδα της ταινίας γίνεται από «θύτης» θύμα, ενώ την ίδια στιγμή οι γιατροί που διέκοπταν κυήσεις γυναικών της υψηλής κοινωνίας, αν και εξίσου ένοχοι με την Βέρα, έμεναν ατιμώρητοι.
Η ταινία βραβεύτηκε με το χρυσό λιοντάρι καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ Βενετίας (2004) τόσο για τη θεματολογία της όσο και για τα ρεαλιστικά πορτρέτα απλοϊκών ανθρώπων που συνθέτει. Στο ίδιο φεστιβάλ, η πρωταγωνίστρια της ταινίας Ιμέλντα Στάντον απέσπασε το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας. Για την ερμηνεία της στο Vera Drake η Στάντον τιμήθηκε επίσης και στα φετινά British Academy Film Awards. Δυστυχώς όμως στην πρόσφατη 77η απονομή των Όσκαρ τόσο η Ιμέλντα Στάντον (υποψήφια για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου) όσο και ο σκηνοθέτης της ταινίας Μάικ Λι (υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας) ηττήθηκαν από ένα «μωρό» ενός εκατομμυρίου δολαρίων (One million dollar baby).

Δες και κάντο μόνος σου(Top 5 ταινιών επιβίωσης)

Για όσους δεν πήγαν ακόμη διακοπές ίσως θα έπρεπε να ρίξουν μια ματιά…προτού...just in case

Ο ναυαγός (Cast Away, 2001)
Τι να κάνεις αν η πτήση σου προσθαλασσωθεί ανώμαλα.
Ο Τομ Χάνκς βρίσκεται στη μέση του πουθενά όταν το αεροπλάνο στο οποίο επιβαίνει βυθίζεται. Ο ήρωας μας ναι μεν σώζεται από τα θηρία του ωκεανού, αλλά το νησί στο οποίο φτάνει είναι έρημο.. Από εκεί και πέρα αρχίζει η τρέλα. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει. Χρειάζεται, καταφύγιο φαγητό και συντροφιά. Όσο για το τελευταίο, είναι τόσο δύσκολη η μοναξιά του που όταν βρίσκει μια μπάλα βόλεϊ, της δίνει πνοή! Όχι δεν είναι επιστημονικής φαντασίας η ταινία, απλώς για να μην σαλτάρει τελείως ονομάζει την μπάλα Γουίλσον και της μιλά, και της μιλά…

Ροβινσόνας Κρούσος (Robinson Crusoe, 1997)
Τι να κανείς αν ναυαγήσεις.
Ο γνωστότερος ναυαγός της λογοτεχνίας που πέρασε στη μικρή και μεγάλη οθόνη είναι ο Ροβινσόνας (no doubt). Αυτή είναι η πιο πρόσφατη version του ομώνυμου βιβλίου, με πρωταγωνιστή τον Πιρς Μπρόσναν. Ο Μπρόσναν ναυαγεί και ξεβράζεται σ’ένα έρημο νησί. Ο δύσκολος αγώνας της επιβίωσης έχει μόλις αρχίσει, η τύχη όμως του χαμογελά νωρίς. Ο Ροβινσόνας συναντά στο νησί τον Παρασκευά, έναν ντόπιο ιθαγενή και γίνονται αμέσως φίλοι. Όταν όμως ανακαλύπτουν πως μια άλλη φυλή κατοικεί στο ίδιο νησί τότε η περιπέτεια φτάνει στο ζενίθ.

Οι επιζήσαντες (Alive, 1993)
Τι να κάνεις αν βρεθείς σε χιονισμένο βουνό, χωρίς τροφή και τα απαραίτητα.
Εδώ πρόκειται για αληθινή ιστορία που σου κόβει την ανάσα! Μια ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης πέφτει στις Άνδεις όταν το αεροπλάνο που τους μεταφέρει κόβεται στα δύο. Τα σωστικά συνεργεία συμπεραίνουν πως δεν υπάρχουν επιζώντες
αλλά δυστυχώς κάνουν λάθος. Όσοι επιβιώνουν της συντριβής πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους για να νικήσουν το κρύο και την πείνα. Ο πειρασμός είναι μεγάλος, τροφή μπορεί να μην υπάρχει αλλά τα νεκρά σώματα των αθλητών βρίσκονται σε αφθονία. Είναι γεγονός! Αυτό που τους κράτησε ζωντανούς ήταν το κρέας των συνταξιδιωτών τους…

Άγριος Ωκεανός (Open Water, 2003)
Τι να κάνεις αν βρεθείς με τον καλό ή την καλή σου στον ωκεανό, παρέα με αφιλόξενα ψάρια.
Ο τρόμος και ο φόβος του κάθε λουόμενου. Μια ακόμη αληθινή ιστορία που πέρασε στη μεγάλη οθόνη. Ένα ζευγάρι πηγαίνει διακοπές στην Καραϊβική και αποφασίζει να απολαύσει το μαγευτικό βυθό της θάλασσας κάνοντας scuba diving. Όλα ωραία, όλα καλά και ειδυλλιακά, μόνο που ο «αρχηγός» του scuba κάνοντας λάθος υπολογισμούς αφήνει το ζευγάρι πίσω, στη μέση του πουθενά! Με κοπάδια καρχαριών να τους πλησιάζουν, όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε! Πώς να επιβιώσεις υπό αυτές τις συνθήκες; Εδώ σας θέλω! Το ότι χρησιμοποιήθηκαν αληθινοί καρχαρίες γύρω από τους ηθοποιούς εξιτάρει τους περισσότερους θεατές. Εννοείται πως ήταν ταϊσμένα τα ζωντανά γιατί αλλιώς no movie!!!

Blue Lagoon (Γαλάζια Λίμνη, 1980)
Τι να κάνεις αν βρεθείς ναυαγός σε έρημο νησί, συντροφιά μ’έναν ξανθό άγγελο.
Δύο παιδάκια (ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι) είναι οι μόνοι επιζήσαντες ενός ναυάγιου. Τα κύματα τους ξεβράζουν σ’ένα παραδεισένιο νησί. «Αθώοι» στην αρχή, οι πρωταγωνιστές νοιάζονται μόνο για να επιβιώσουν, να φτιάξουν ένα αυτοσχέδιο σπιτάκι και να εξασφαλίσουν τροφή. Εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους και ενηλικιώνονται παρέα. Το ένστικτο της επιβίωσης διαδέχεται ο έρωτας καθώς μεγαλώνοντας μαζί ερωτεύονται. Αυτή η ταινία τα έχει όλα! Επιβίωση, εξερεύνηση του άγνωστου, περιπέτεια και έρωτα. Είναι πλέον ένα old time classic που ανέδειξε την Μπρουκ Σιλτς.

‘Ημερολόγια Μοτοσικλέτας’ταξιδεύοντας με τον Τσε

Αν στο άκουσμα του ονόματος Τσε σας έρχεται στο μυαλό μόνο ο επαναστάτης Γκεβάρα, καιρός να γνωρίσετε και άλλες πτυχές του ήρωα. Η φετινή ταινία Ημερολόγια Μοτοσικλέτας (Diarios De Motocycleta), σε σκηνοθεσία Βάλτερ Σάλες και παραγωγή Ρόμπερτ Ρέντφορντ, φωτίζει ένα λιγότερο συζητημένο κομμάτι της νεαρής ηλικίας του Ερνέστο Γκεβάρα Ντε Λα Σέρνα.
Το 1952 λίγα χρόνια πριν αρχίσει την πολιτική του δράση και βαπτιστεί «Τσε» («φίλος» στα Αργεντίνικα), ο Ερνέστο αποφασίζει να ταξιδέψει σε όλη τη Νότιο Αμερική. Στα 23 του χρόνια, φοιτητής ιατρικής σχεδιάζει με τον καλύτερό του φίλο Αλμπέρτο Γρανάδο να καλύψουν 8000 χλμ σε τέσσερις μήνες. Μοναδικό τους όχημα η παλιά Βρετανική μοτοσικλέτα του Αλμπέρτο. Στόχος τους να γνωρίσουν μια χώρα. Κοινό τους σημείο το ανήσυχο πνεύμα και η αναζήτηση της περιπέτειας. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι δύο φίλοι θα διασκεδάσουν, θα φλερτάρουν, θα προβληματιστούν και θα έρθουν αντιμέτωποι με πολλά απρόοπτα. Η μαγεία του καινούργιου θα τους εντυπωσιάσει και ταυτόχρονα θα τους «ανταμείψει». Όταν το ταξίδι φτάσει στο τέλος του, η ίδια εμπειρία θα έχει επηρεάσει διαφορετικά τον καθένα τους.
Βασισμένη στο βιβλίο του Τσε Ημερολόγια Μοτοσικλέτας Latinoamericana και στις αναμνήσεις του 81χρονου σήμερα Αλμπέρτο Γρανάδο, η ταινία καταφέρνει και δεν μένει μόνο στην απλή «αφήγηση» των περιπετειών μιας ανδροπαρέας. Αντίθετα, δίνει βάθος στους χαρακτήρες και στην πορεία προς την ενηλικίωσή τους. Τον Ερνέστο Γκεβάρα ενσαρκώνει ο Μεξικανός ηθοποιός Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ που παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει πρωταγωνιστήσει ήδη σε σημαντικές ταινίες, όπως στην πρόσφατη Κακή Εκπαίδευση του Π. Αλμοδόβαρ. Η σκηνοθεσία του Σάλες, το ταλέντο του Μπερνάλ, η εκπληκτική φωτογραφία των μαγευτικών τοπίων της Νοτίου Αμερικής, καθώς και η μουσική, γοητεύουν το θεατή. Τα Ημερολόγια Μοτοσικλέτας ήταν υποψήφια για δύο Όσκαρ στη φετινή 77η απονομή (Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο & Καλύτερο Τραγούδι).

I'm back!!!

10 Πράγματα που έμαθα (& θυμήθηκα) κάνοντας διακοπές

1. Μπορείς να περνάς ατέλειωτες ώρες χαζεύοντας ένα παιδί δύο μηνών.
2. Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος στην παραλία σταματάει.
3. Η τεμπελιά είναι εφαλτήριο της αυτογνωσίας.
4. Το να λέμε «δεν κάνω τίποτα στις διακοπές» είναι σχετικό.
5. Κάθε νησί έχει τη χάρη του και ας είναι η 587η φορά που το επισκέπτεσαι.
6. Η ζωή είναι ωραία και χωρίς laptop.
7. Είναι ωραίο να αφαιρείς τα πάντα από το κεφάλι σου και απλά να χαζεύεις.
8. Όσες μέρες και αν λείπεις ποτέ δεν είναι αρκετές.
9. Όταν επιστρέφεις πλακώνουν τα προβλήματα.
10. Οι θάλασσα στο Ιόνιο παραμένει κρύα.

Κλειστό λόγω μελαγχολίας..

Αύτο τον τίτλο είχε διαλέξει ο Μ.Κουμανταρέας για ένα βιβλίο του.
Εγώ πάλι γράφω ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΑΝΙΑΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΩ ΑΠΟ
ΣΗΜΕΡΑ Κ ΠΕΡΑ ΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ. Οσοι με αναζητήσετε "ο συνδρομητής
που καλέσατε βρίσκεται στα βαθιά"!

Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία;

ΟΜΗΡΟΣ(ή ο Ελιόν πήρε το όπλο του..)

ΟΜΗΡΟΣ
του Κωνσταντίνου Γιάνναρη

Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Γιάνναρης, προβληματισμένος ακόμα με το θέμα των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας (Από την άκρη της πόλης, Δεκαπενταύγουστος) εμμένει στο θέμα των αλλοδαπών, με αποτέλεσμα την ταινία Όμηρος.
Κεντρικός ήρωας της ταινίας είναι ένας νεαρός Αλβανός ο οποίος έρχεται στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή. Ο Ελιόν όμως δεν βρίσκει τίποτα στην ελληνική πραγματικότητα από όσα προσδοκούσε. Προδομένος από όλους και όλα, αποφασίζει να βρει το δίκιο του. Θυμωμένος, απογοητευμένος και μόνος, σχεδιάζει και πραγματοποιεί μια λεωφορειοπειρατεία.
Παρόλο που η ταινία ξεκινάει με την ομηρία του λεωφορείου και επικεντρώνεται στην έκβαση των γεγονότων, ο Γιάνναρης έξυπνα μας αποφορτίζει από την αποπνικτική ατμόσφαιρα του κλειστού χώρου. Την αφήγηση συχνά έρχεται να διακόψει κάποιο flashback. Μέσα από τις αναμνήσεις του Ελιόν, ο θεατής ξεφεύγει από την ένταση που επικρατεί στο λεωφορείο και ταυτόχρονα συμπληρώνεται το παζλ της ιστορίας, καθώς η αιτία που ώθησε τον νεαρό Αλβανό στα άκρα αποκαλύπτεται σταδιακά.
Ο Γιάνναρης, πιστός στο κινηματογραφικό του στυλ, δίνει με ρεαλισμό το ασφυκτικό κλίμα του υπό την ομηρίαν λεωφορείου και την αγωνία των επιβατών. Τα κοντινά πλάνα στα γεμάτα ένταση πρόσωπα των πρωταγωνιστών, τα ανήσυχα βλέμματα μεταξύ τους, και η ζέστη, συνθέτουν χωρίς περιττά στολίδια την αληθοφανή εικόνα. Σεναριακά, οι επιβάτες αποκτούν οντότητα, τα πάθη και οι αδυναμίες τους βγαίνουν στο φως, ενώ ο κοινός φόβος τους φέρνει πιο κοντά.
Η ταινία Όμηρος ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στη χώρα μας. Ο σάλος ίσως και να ήταν εύλογος, εφόσον παρόμοιο περιστατικό είχε πρόσφατα συγκλονίσει το πανελλήνιο και ο Γιάνναρης παραδέχτηκε ότι εμπνεύσθηκε από αυτό. Ωστόσο, η ταινία δεν διηγείται το πραγματικό περιστατικό, απλά το χρησιμοποιεί ως εφαλτήριο. Εξάλλου ο τίτλος της ταινίας κρύβει κάτι παραπάνω από το προφανές. «Όμηρος» είναι και ο ίδιος ο Ελιόν, όμηρος της μοίρας του στην Ελλάδα, της «κακιάς στιγμής», και του θυμού του που τον παρασέρνει.


Μάτα Κούρτη
stkourti@hotmail.com
(για την "Τοπική της Πιερίας")

Καλό μήνα!

Έφτασε και ο Αύγουστος και καλό είναι να τον χαρούμε..
ΠΡΟΣΟΧΗ!Το φθινόπωρο είναι κοντά γι'αυτό enjoy now
before it's too late ;-)

ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ!