For whom the bell tolls/Για ποιόν χτυπά η καμπάνα(1943)

Γιορτές, γιορτές και ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑ!

Αλήθεια, έχετε προσέξει ότι κάθε που έχουμε Χριστούγεννα και Πάσχα η τηλεόραση παίζει κλασσικές ταινίες του τύπου «Όσα παίρνει ο άνεμος», «Η μελωδία της ευτυχίας» κτλπ;

Σε αυτά τα πλαίσια, επηρεασμένη από τα τηλεοπτικά δρώμενα και από τις γιορτινές μέρες…έβαλα στο dvd player ένα ακόμη «έπος» το «Για ποιον χτυπά η καμπάνα». Μια ταινία που άφησε εποχή, γεμίζοντας για τα καλά τα box office εκείνων των ημερών και κερδίζοντας υποψηφιότητες για εννιά Όσκαρ.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους βρίσκουμε τους Gary Cooper, και Ingrid Bergman ενώ καμαρώνουμε και την δική μας Κατίνα Παξινού σε δεύτερο (αλλά εξίσου σημαντικό) ρόλο.
Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ernest Hemingway, η ταινία μας μεταφέρει στη Ισπανία του 1937. Ο δολιοφθορέας, Ρομπέρτο (Gary Cooper) έχει ως αποστολή να ανατινάξει μια γέφυρα. Περιπλανώμενος στο βουνό, συναντά μια ομάδα τσιγγάνων και συνεργάζεται μαζί τους. Από την «πολεμική» αυτή ιστορία όμως δε λείπει ο έρωτας. Το αντικείμενο της ομορφιάς παίρνει σάρκα και οστά με τη φιγούρα της Ingrid Bergman. Η Μαρία, ένας έκπτωτος άγγελος λόγω των συνθηκών, θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του Ρομπέρτο. Οι δυο τους θα αγαπηθούν με πάθος και θα γράψουν τη δική τους ιστορία ως ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια που πέρασαν από τη μεγάλη οθόνη.
Όπλα, πόλεμος, εξαθλίωση και βασικά ένστικτα επιβίωσης. Για ποιον τελικά χτυπά η καμπάνα; Οι εκρήξεις του παλιού καλού σινεμά, άψογες χωρίς στάλα σημερινών εφφέ και ο σκηνοθέτης Sam Wood γράφει τη δική του ιστορία, χρησιμοποιώντας όλα τα είδη πλάνων, μεταφέροντας έτσι με επιτυχία στους θεατές, τα συναισθήματα αγωνίας, αγάπης και αφοσίωσης των ηρώων. Η διάρκεια αυτής…; 168 λεπτά (!!!). Όσο για τα Όσκαρ… το μόνο που της αποδόθηκε ήταν εκείνο του δεύτερου γυναικείου ρόλου και το απέσπασε η Κατίνα Παξινού. Αν και ο ίδιος ο Hemingway επέλεξε το πρωταγωνιστικό ζεύγος, δυσαρεστήθηκε με την κινηματογραφική μεταφορά του έργου του, καθώς από τις σελίδες στην οθόνη χάθηκε το αρχικό πολιτικό νόημα του βιβλίου. Με αυτό το «κενό», η ταινία τείνει περισσότερο προς το ρομάντζο, με μικρές πινελιές αυτοθυσίας για το καλό της πατρίδας ;-)

tag line : this is not a goodbye, because we are not apart