«Η ιστορία ενός δολοφόνου» που τάραξε τους λογοτεχνικούς κύκλους, εισέβαλε στις μεγάλες οθόνες και πλέον κυκλοφορεί σε DVD.
Ήμουν αρκετά περίεργη εφόσον είχα διαβάσει (τότε) το βιβλίο και είχα από τη μια ενθουσιαστεί από την άλλη τρομοκρατηθεί (;). Πως μεταφέρεις όμως στην οθόνη τόσες περιγραφές και μυρωδιές;
Ο Ζαν Μπατίστ είναι ένα παιδί προικισμένο.
Μυρίζει τα πάντα και τους πάντες από μακριά, δε χρειάζεται να βλέπει, ενώ η γλώσσα του είναι άχρηστη αφού δεν μπορεί να εκφράσει με ακρίβεια τα όσα περνούν στο σώμα του δια της οσμής. Είναι ένας άνθρωπος με ταλέντο στη μύτη… ένα χάρισμα χρήσιμο αλλά επικίνδυνο ταυτόχρονα. Η εμμονή του με τις μυρωδιές τον αναδεικνύει σε πρώτο αρωματοποιό αλλά παράλληλα τον καταδικάζει σε μια περίεργη μοναξιά. Στόχος του γίνεται η συγκράτηση κάθε μυρωδιάς που τον εντυπωσιάζει. Το ξύλο, το γυαλί δεν έχουν μόνο όνομα και υφή αλλά και άρωμα. Πλησιάζει τους ανθρώπους με κριτήριο τη μυρωδιά, σε ένα κόσμο που η δυσοσμία είναι αφόρητη. Έλκεται από το άρωμα του γυναικείου κορμιού και παραδίδεται σε αυτό. Ακολουθεί μυρωδιές γυναικείες και προκειμένου να τις έχει μαζί πάντα μαζί του, τις σκοτώνει. Ο Ζαν Μπατιστ δεν είναι βιαστής, είναι λάτρης και συλλέκτης αρωμάτων. Διαπράττει εγκλήματα, αλλά στα μάτια του απλά εμπλουτίζει τη συλλογή με τις μυρωδιές του. Είναι ένας αντιήρωας της λογοτεχνίας, ένας ήρωας με τον οποίο το κοινό δυσκολεύεται να ταυτιστεί αλλά προβληματίζεται και για το αν πρέπει να πληρώσει για τα εγκλήματά του.
Το χάρισμα στην ιστορία μας τιμωρείται. Αντί για ευλογία μετατρέπεται σε κατάρα, και ίσως το παραμύθι εδώ γίνεται αλληγορία για τον σημερινό μας κόσμο. Πόσων ανθρώπων το ταλέντο να αναγνωρίζεται στις μέρες μας και να περιβάλλεται με σεβασμό; Ο Ζαν Μπατιστ με τα σπάνια αρώματά του, αποκτά τόση δύναμη, ικανή για να κατακτήσει, να μαγέψει όλο τον πλανήτη. Είναι όμως δυστυχισμένος, έχει μια δύναμη που δεν ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει και κανείς δεν φαίνεται να τον βοηθά. Αποφασίζει να δώσει τέλος στο μαρτύριό του γνωρίζοντας όμως πρώτα τον υπέρτατο θαυμασμό.
Ήμουν αρκετά περίεργη εφόσον είχα διαβάσει (τότε) το βιβλίο και είχα από τη μια ενθουσιαστεί από την άλλη τρομοκρατηθεί (;). Πως μεταφέρεις όμως στην οθόνη τόσες περιγραφές και μυρωδιές;
Ο Ζαν Μπατίστ είναι ένα παιδί προικισμένο.
Μυρίζει τα πάντα και τους πάντες από μακριά, δε χρειάζεται να βλέπει, ενώ η γλώσσα του είναι άχρηστη αφού δεν μπορεί να εκφράσει με ακρίβεια τα όσα περνούν στο σώμα του δια της οσμής. Είναι ένας άνθρωπος με ταλέντο στη μύτη… ένα χάρισμα χρήσιμο αλλά επικίνδυνο ταυτόχρονα. Η εμμονή του με τις μυρωδιές τον αναδεικνύει σε πρώτο αρωματοποιό αλλά παράλληλα τον καταδικάζει σε μια περίεργη μοναξιά. Στόχος του γίνεται η συγκράτηση κάθε μυρωδιάς που τον εντυπωσιάζει. Το ξύλο, το γυαλί δεν έχουν μόνο όνομα και υφή αλλά και άρωμα. Πλησιάζει τους ανθρώπους με κριτήριο τη μυρωδιά, σε ένα κόσμο που η δυσοσμία είναι αφόρητη. Έλκεται από το άρωμα του γυναικείου κορμιού και παραδίδεται σε αυτό. Ακολουθεί μυρωδιές γυναικείες και προκειμένου να τις έχει μαζί πάντα μαζί του, τις σκοτώνει. Ο Ζαν Μπατιστ δεν είναι βιαστής, είναι λάτρης και συλλέκτης αρωμάτων. Διαπράττει εγκλήματα, αλλά στα μάτια του απλά εμπλουτίζει τη συλλογή με τις μυρωδιές του. Είναι ένας αντιήρωας της λογοτεχνίας, ένας ήρωας με τον οποίο το κοινό δυσκολεύεται να ταυτιστεί αλλά προβληματίζεται και για το αν πρέπει να πληρώσει για τα εγκλήματά του.Το χάρισμα στην ιστορία μας τιμωρείται. Αντί για ευλογία μετατρέπεται σε κατάρα, και ίσως το παραμύθι εδώ γίνεται αλληγορία για τον σημερινό μας κόσμο. Πόσων ανθρώπων το ταλέντο να αναγνωρίζεται στις μέρες μας και να περιβάλλεται με σεβασμό; Ο Ζαν Μπατιστ με τα σπάνια αρώματά του, αποκτά τόση δύναμη, ικανή για να κατακτήσει, να μαγέψει όλο τον πλανήτη. Είναι όμως δυστυχισμένος, έχει μια δύναμη που δεν ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει και κανείς δεν φαίνεται να τον βοηθά. Αποφασίζει να δώσει τέλος στο μαρτύριό του γνωρίζοντας όμως πρώτα τον υπέρτατο θαυμασμό.
