Τρίτη, Μαρτίου 30, 2010

Στο Βάθος Κήπος


Κάποιες αναποδιές συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Στην περίπτωση όμως της ταινίας του Κλεάνθη Δανόπουλου στο σπίτι του πρωταγωνιστή συμβαίνει κάτι παραπάνω απο απλή αναποδιά!


Ο βασικός ήρωας της ιστορίας, ένας άνδρας της διπλανής πόρτας, ζει και εργάζεται στην Αθήνα όταν ο έρωτας τον κεραυνοβολεί και περνά τα σκαλιά της εκκλησίας με την αγαπημένη του. Όνειρό τους; Να βρουν το τέλειο γι αυτούς σπίτι και να στεγάσουν εκεί τον έρωτά τους και την οικογένειά τους. Ο οικογενειακός προγραμματισμός όμως δεν έρχεται όπως τον υπολογίζεις και ο Φαίδωνας ακούει μια "συνταγή" επιτυχίας που είναι...να φυτέψει στον πίσω κήπο του σπιτιού του ένα Φοίνικα, και τότε να δεις παιδιά! Τη μυστική αυτή συνταγή δεν μπορεί να τη μοιραστεί με κανένα γιατί αλλιώς δεν θα πιάσει το "κόλπο"...Οι εργασίες στον κήπο αρχίζουν αλλά διακόπτονται όταν στον κήπο του βρίσκεται να λιάζεται ένα πτώμα. Ποιός είναι ο νεκρός νεαρός; Απο που έπεσε; Ο Φαίδωνας βρίσκεται μπλεγμένος σε διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις, έχοντας να παλέψει και το θέμα με την αστυνομία, το μυστήριο του άνδρα αλλά και το δικό του μυστικό που υποτίθεται θα φέρει καρπό κοιλίας στη σύζυγό του. Η Αναστασία απορεί για την αλλαγή συμπεριφοράς του άνδρα της και εκείνος "τρέχει" να προλάβει τις περισσότερες καταστάσεις. Το ένα φέρνει το άλλο και τα μπεξίματα δεν φαίνονται να σταματουν.
Μια ευχάριστη κωμωδία, με αρκετές πινελιές μαύρου χιουμορ. Μπορείς να μπλέξεις απο τη μια στιγμή στην άλλη και οι Έλληνες το ξέρουν αυτό καλύτερα απο τον κάθε ένα. Το σασπένς διατηρείται ευχάριστα καθώς πορεύεται μαζί με καλοδουλεμένες ατάκες. Το σενάριο είναι έξυπνο και η επιλογή των ηθοποιών καλή!

Δευτέρα, Μαρτίου 08, 2010

Oscar φέτος και για πάντα!











Η πιο πολυσυζητημένη τελετή της 7ης τέχνης ολοκληρώθηκε με επιτυχία, με κόκκινο χαλί και λαμπερές παρουσίες! Το απαραίτητο dress code, φορέματα συνδυασμένα με ακριβά κοσμήματα, ψηλά τακούνια, γυαλιστερά ταξίτος, επιμελημένα χτενίσματα και αστραφτερά χαμόγελα συνθέτουν κάθε χρόνο την συγκεκριμένη βραδιά. Φώτα, φλας, κάμερες και………ΠΑΜΕ!

Σε μεγάλο φαβορί εξελίχθηκε η ταινία της με τον τίτλο «The Hurt Locker» η οποία κέρδισε 6 Όσκαρ συμπεριλαμβανομένου και εκείνου της Καλύτερης Ταινίας! Η Kathryn Bigelow δεν φανταζόταν πως σκηνοθετώντας μια ταινία για τον πόλεμο του Ιρακ θα έφευγε από την 82η Απονομή με το χρυσό αγαλματάκι καλύτερης σκηνοθεσίας!
Ως προς το κομμάτι της ηθοποιίας, ο Collin Firth έμεινε τελικά ένας άνδρας μόνος δίχως το χρυσό αγαλματάκι. Το Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας δόθηκε στον Jeff Bridges για τις υποκριτικές του ικανότητες στην ταινία «Crazy Heart». Όσο για τον Β’ Ανδρικό ρόλο , εκει ακουσαμε το ονομα του Christoph Waltz για την ταινια "The Inglourious Basterds". Η διασημη καστανη του Hollywood, Sandra Bullock καταφερε να κερδισει Οσκαρ φετος, παιζοντας τον ρολο μιας ξανθιας στο "The Blind Side", οσο για τον Β' γυναικειο ρολο η Mo'Nique κρατησε το αγαλματακι για το "Precious".

Νικητες, ηττημενοι, φαβορι και μη, ολοι ειχαν να χαρισουν ενα χαμογελο καθε που αστραφταν τα φλας...!

Τρίτη, Μαρτίου 02, 2010

Ένας άνδρας μόνος / A single man (2010)


Ο Ελληνικός τίτλος θα μπορούσε κάλλιστα να είναι "ένας ελεύθερος άνδρας" ή ένας "εργένης άνδρας"...κανένας όμως απο τους δυο δεν ηχεί το ίδιο καλά με το "Ένας άνδρας μόνος". Η τελευταία λέξη είναι που δείνει την βαρύτητα στην ταινία και προθερμαίνει το κοινό για μια ιστορία απουσίας, μοναξιάς, εσωτερικής αναζήτησης, μα πάνω απο όλα ΑΓΑΠΗΣ. Ο Tom Ford γράφει τη δική του ιστορία στη μεγάλη οθόνη...

O Καθηγητής πανεπιστημίου Τζορτζ Φαλκονερ θρηνεί σε μια Αμερική του 1962 τον χαμένο του έρωτα. Το αντικείμενο της αγάπης του δεν είναι άλλο απο τον επι 16 χρόνια σύντροφό του Τζιμ. Ο άτυχος νέος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο Τζορτζ προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα της απώλειας αλλά και με την ιδέα του θανάτου.

Είναι τρομερό το πως ο ανθρώπινος πόνος, η αγάπη και οι αναμνήσεις ξεπερνούν κάθε φύλλο και την οποιαδήποτε σεξουαλική προτίμηση. Ο θεατής το κάνει βίωμα, ο πόνος είναι κοινός και η αγάπη μια. Ο Collin Firth ξεχωρίζει με την ερμηνεία του. Ένας "νορμαλ" γκει ρόλος χωρίς φτερά και πούπουλα, καθόλα συμπαθητικός, προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή, αν και η καθημερινότητα πια δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Τα παιχνίδια με τον χρόνο προσθέτουν στην ταινία, υπέροχα flashbacks που "δένουν" το ζευγάρι και υπογραμμίζουν την μπναξιά του πρωταγωνιστη. Η εποχή του '60 με μια πινελια "σέπια" μας παρασέρνει σε άλλες μέρες. Η μοίρα θα έχει τον τελευταίο λόγο.