Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας γκαραζιέρης με έναν πλούσιο ιδιοκτήτη νοσοκομείων στην Αμερική του σήμερα; Δυο κόσμοι τελείως διαφορετικοί, δυο χαρακτήρες εντελώς αταίριαστοι, δυο μυαλά που δεν δουλεύουν στην ίδια συχνότητα… κι όμως… Οι δύο αυτοί άνδρες θα γνωριστούν και θα περάσουν ώρες ατέλειωτες στο ίδιο δωμάτιο καθώς νοσηλεύονται. Αυτό που τους κρατά «όμηρους» είναι ο καρκίνος. Ο Edward Cole και ο Carter Chambers μοιράζονται τους ίδιους φόβους και αγωνίες μπροστά στην ίδια αρρώστια. Όταν πληροφορούνται ότι δεν τους μένουν πολλοί μήνες στον μάταιο τούτο κόσμο, καταγράφουν τις τελευταίες τους επιθυμίες και ενώνονται σαν μια γροθιά προκειμένου να «παλέψουν» γι’αυτές.
Η ταινία ισσοροπεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος, όπως ακριβώς και η ίδια μας η ζωή. Η αρρώστια γίνεται η αφορμή για μια εσωτερική αναζήτηση και το έναυσμα για την πραγματοποίηση τελευταίων επιθυμιών. Οι δυο καρκινοπαθείς δεν αργούν να δεθούν και να ανακαλύψουν τόσο τον εαυτό τους, όσο και τη χαρά του να μοιράζεσαι συντροφιά με ένα φίλο. Ο θάνατος, αν και παραμονεύει δεν βαραίνει τους δύο φίλους, αντίθετα τους ωθεί στο να ζήσουν έντονα μέχρι την τελευταία τους ανάσα, και τα χαμόγελα γίνονται περισσότερα απο τα δάκρυα. Εξάλλου, μπροστά στο τέλος, ο Edward και ο Carter χαίρονται μια αρχή, εκείνη της φιλίας τους. Όσο κινούνται, η ζωή δε σταματά και οι συγκινήσεις συνεχίζονται.
Η ταινία ισσοροπεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος, όπως ακριβώς και η ίδια μας η ζωή. Η αρρώστια γίνεται η αφορμή για μια εσωτερική αναζήτηση και το έναυσμα για την πραγματοποίηση τελευταίων επιθυμιών. Οι δυο καρκινοπαθείς δεν αργούν να δεθούν και να ανακαλύψουν τόσο τον εαυτό τους, όσο και τη χαρά του να μοιράζεσαι συντροφιά με ένα φίλο. Ο θάνατος, αν και παραμονεύει δεν βαραίνει τους δύο φίλους, αντίθετα τους ωθεί στο να ζήσουν έντονα μέχρι την τελευταία τους ανάσα, και τα χαμόγελα γίνονται περισσότερα απο τα δάκρυα. Εξάλλου, μπροστά στο τέλος, ο Edward και ο Carter χαίρονται μια αρχή, εκείνη της φιλίας τους. Όσο κινούνται, η ζωή δε σταματά και οι συγκινήσεις συνεχίζονται.