Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007

Το άρωμα:Η ιστορία ενός δολοφόνου/Perfume:the story of a murderer(2006)

Αν κουραστήκατε την καλοκαιρινή βοή ή αν μαζευτήκατε στο γνώριμό σας σπίτι λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων μπορείτε να δείτε «Το Άρωμα».
«Η ιστορία ενός δολοφόνου» που τάραξε τους λογοτεχνικούς κύκλους, εισέβαλε στις μεγάλες οθόνες και πλέον κυκλοφορεί σε DVD.
Ήμουν αρκετά περίεργη εφόσον είχα διαβάσει (τότε) το βιβλίο και είχα από τη μια ενθουσιαστεί από την άλλη τρομοκρατηθεί (;). Πως μεταφέρεις όμως στην οθόνη τόσες περιγραφές και μυρωδιές;
Ο Ζαν Μπατίστ είναι ένα παιδί προικισμένο. Μυρίζει τα πάντα και τους πάντες από μακριά, δε χρειάζεται να βλέπει, ενώ η γλώσσα του είναι άχρηστη αφού δεν μπορεί να εκφράσει με ακρίβεια τα όσα περνούν στο σώμα του δια της οσμής. Είναι ένας άνθρωπος με ταλέντο στη μύτη… ένα χάρισμα χρήσιμο αλλά επικίνδυνο ταυτόχρονα. Η εμμονή του με τις μυρωδιές τον αναδεικνύει σε πρώτο αρωματοποιό αλλά παράλληλα τον καταδικάζει σε μια περίεργη μοναξιά. Στόχος του γίνεται η συγκράτηση κάθε μυρωδιάς που τον εντυπωσιάζει. Το ξύλο, το γυαλί δεν έχουν μόνο όνομα και υφή αλλά και άρωμα. Πλησιάζει τους ανθρώπους με κριτήριο τη μυρωδιά, σε ένα κόσμο που η δυσοσμία είναι αφόρητη. Έλκεται από το άρωμα του γυναικείου κορμιού και παραδίδεται σε αυτό. Ακολουθεί μυρωδιές γυναικείες και προκειμένου να τις έχει μαζί πάντα μαζί του, τις σκοτώνει. Ο Ζαν Μπατιστ δεν είναι βιαστής, είναι λάτρης και συλλέκτης αρωμάτων. Διαπράττει εγκλήματα, αλλά στα μάτια του απλά εμπλουτίζει τη συλλογή με τις μυρωδιές του. Είναι ένας αντιήρωας της λογοτεχνίας, ένας ήρωας με τον οποίο το κοινό δυσκολεύεται να ταυτιστεί αλλά προβληματίζεται και για το αν πρέπει να πληρώσει για τα εγκλήματά του.
Το χάρισμα στην ιστορία μας τιμωρείται. Αντί για ευλογία μετατρέπεται σε κατάρα, και ίσως το παραμύθι εδώ γίνεται αλληγορία για τον σημερινό μας κόσμο. Πόσων ανθρώπων το ταλέντο να αναγνωρίζεται στις μέρες μας και να περιβάλλεται με σεβασμό; Ο Ζαν Μπατιστ με τα σπάνια αρώματά του, αποκτά τόση δύναμη, ικανή για να κατακτήσει, να μαγέψει όλο τον πλανήτη. Είναι όμως δυστυχισμένος, έχει μια δύναμη που δεν ξέρει πώς να τη χρησιμοποιήσει και κανείς δεν φαίνεται να τον βοηθά. Αποφασίζει να δώσει τέλος στο μαρτύριό του γνωρίζοντας όμως πρώτα τον υπέρτατο θαυμασμό.

Κυριακή, Αυγούστου 26, 2007

Κάποιες ανθρώπινες σχέσεις μοιάζουν πολύ με καλοκαίρι.
Είναι σύντομες αλλά έντονες. Έχουν το δυνατό φώς του ήλιου που μπορεί να σε καίει για το υπόλοιπο του χρόνου. Αφήνουν μια γεύση αλμύρας, ίδια με εκείνη του θαλασσινού νερού. Θυμίζουν τη λαχτάρα της πρώτης βουτιάς, την ευτυχία των παιδικών μας διακοπών. Είναι οι ήχοι που βγαίνουν από ανοιχτό παράθυρο μια ζεστή νύχτα. Είναι η Αυγουστιάτικη πανσέληνος που λάμπει πάνω από το βουνό. Είναι οι άνθρωποι τα βότσαλα που δε ριζώνουν και έχουν κάθε λογής χρώμα. Ανακατεύονται στα κύματα, παρασύρονται, πότε στα βαθιά πότε στα ρηχά. Είναι δεντράκια που στέκουν δίπλα δίπλα αλλά δε φτάνουν να δώσουν τα χέρια. Είναι ψαράκια που θα δεις να περνούν καθώς λιάζεσαι σε ένα βράχο.
Ψαράκια που χαζεύεις χωρίς μάσκα και ξεκουράζεις το βλέμμα σου πάνω τους, λίγο πριν αλλάξουν πορεία…

Κυριακή, Αυγούστου 19, 2007

Ταμείον ονείρων...

Τελικά τι είναι τα όνειρα, υπάρχουν, υπήρχαν; Είναι στο υποσυνείδητό μας; Είναι σκέψεις, είναι φόβοι και εμμονές; Ευσεβείς πόθοι ή κάτι λιγότερο; Ότι και να είναι πάντως, ίσως βρήκα χώρο στη ζωή και στο σπίτι μου για να τα αποθηκεύω. Η φίλη μου Σοφία, μου χάρισε σήμερα ένα πανέμορφο, ξύλινο κουτί από τη Κέρκυρα…"Ταμείον Ονείρων" γράφει, και είναι κλειδωμένο. Εκεί αποφάσισα να βάλω σκέψεις και όνειρα που θα δουν το φως μετά απο χρόνια!
Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους…




















Πέμπτη, Αυγούστου 16, 2007

Βραδιά τριών αστέρων

Η cinematia πολύ θα ήθελε να βλέπει ταινίες κατα την διάρκεια των διακοπών της και να σας έχει ενήμερους. Πόσοι όμως είναι αυτοί που αντιστέκονται στη θάλασσα και την ξεκούραση όταν είναι σε ένα πανέμορφο νησί;
Πριν 2 βράδια, με τους Live ήχους των Μάλαμα και Ιωαννίδη, είδα τρία αστέρια να πέφτουν. Κρατάω ένα απο αυτά για μένα αν και δεν έχω να κάνω ευχή... Χαρίζω τα δυο στις πιο καλές μου φίλες οι οποίες μάλλον δεν θα διαβάσουν αυτό το ποστ αλλά ελπίζω ευχές να κάνουν έτσι και αλλιώς!

Τρίτη, Αυγούστου 14, 2007








Αν με ψάχνει κανείς, εδώ θα με βρεί.

Τετάρτη, Αυγούστου 01, 2007

Καλό μήνα


Πρώτη μέρα του Αυγούστου και η πόλη θα αρχίσει σιγά σιγά να σωπαίνει.Οσοι μπορούν θα φύγουν για τις παραλίες και θα εξαντλήσουν τον ελεύθερό τους χρόνο εκεί.Δίπλα στο κύμα και τους ήχους του καλοκαιριού.
Ο Αύγουστος θα βρει τη cinematia σύντομα να απολαμβάνει τις ομορφιές της Λευκάδας για 26ο καλοκαίρι.Αμήν!